To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UPRAWNIENIA MAJĄTKOWE ZWIĄZKÓW WYZNANIOWYCH.
W zakresie uprawnień majątkowych, a także innych praw, jakie posiadały związki wyznaniowe, zaszły poczynając od 1989 r. Istotne zmiany. Zostały zlikwidowane różnorodne ograniczenia swobody nabywania i dysponowania posiadanymi prawami przez związki wyznaniowe. Wszystkie kościoły i związki wyznaniowe i ich osoby prawne, niezależnie od sposobu regulacji ich sytuacji prawnej, mają prawo nabywania, posiadania i zbywania mienia ruchomego i nieruchomego, nabywania i zbywania innych praw oraz zarządzania swoim majątkiem. Uczestnictwo wyznaniowych osób prawnych w obrocie cywilnoprawnym podlega ogólnie obowiązującym przepisom, jeżeli nie zmieniają ich przepisy ustaw wyznaniowych.
Do najważniejszych zmian należy zaliczyć uchylenie art. 36 kodeksu cywilnego, który ograniczał zdolność prawną wyznaniowych osób prawnych do posiadania praw majątkowych niezbędnych dla realizacji celów religijnych. Związki wyznaniowe mogą tym samym posiadać wszelkie prawa majątkowe. Mogą też prowadzić różnorodną działalność gospodarczą, a więc nie tylko związaną z wytwarzaniem przedmiotów i artykułów służących celom kultu, realizacji praktyk i reguł religijnych, w tym także artykułów spożycia wytwarzanych zgodnie z przepisami religijnymi.
Przy nabywaniu praw majątkowych osoby prawne kościołów i związków wyznaniowych korzystają z szerokiej swobody. Zniesione zostały w 1990 r. Przepisy uzależniające nabycie praw majątkowych przez wyznaniowe osoby prawne w drodze spadku, zapisu i darowizny lub w drodze umowy dożywocia, od zezwolenia organów administracji państwowej (Dz. U. z 1990 r., nr 55, poz. 321). Praktycznie uchylone zostało prawo pierwokupu nieruchomości przez Skarb Państwa wobec obowiązywania cen rynkowych na nieruchomości. Ustawy indywidualne wyłączają odpowiedzialność jednej, kościelnej osoby prawnej za zobowiązania innej, kościelnej osoby prawnej. W razie zniesienia kościelnej osoby prawnej jej majątek przechodzi na nadrzędną osobę prawną, a gdy taka nie istnieje, na kościół jako całość. Przepisy te należy w drodze analogii stosować do pozostałych kościołów i związków wyznaniowych.
Nowelizacja ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego dokonana 11 października 1991 r. (Dz. U. nr 107, poz. 459) wprowadziła możliwość nieodpłatnego nabywania państwowych nieruchomości rolnych przez kościelne osoby prawne. Przewiduje ona, iż osobom prawnym Kościoła katolickiego, które po 8 maja 1945 r. Podjęły działalność na Ziemiach Zachodnich i Północnych, mogą być na ich wniosek przekazane nieodpłatnie na własność grunty znajdujące się w zasobach Państwowego Funduszu Ziemi. Jeżeli grunty te znajdują się w zarządzie lub użytkowaniu osób prawnych, przekazanie ich na własność może nastąpić wyłącznie za zgodą tych osób. Wielkość przekazywanej nieruchomości rolnej wraz z gruntami rolnymi będącymi już własnością wnioskodawcy nie przekroczyć w odniesieniu do gospodarstw rolnych.: parafii - 15 ha, diecezji - 50 ha, seminariów diecezjalnych i zakonnych - 50 ha, domów zgromadzeń zakonnych - 5 ha, a gdy prowadzą działalność charytatywno-opiekuńczą lub oświatowo-wychowawczą - do 50 ha. Przekazanie tych nieruchomości następuje w drodze decyzji właściwego terytorialnie wojewody. Decyzja ta stanowi podstawę dokonania wpisów do ksiąg wieczystych. Rząd wnosząc ten projekt ustawy do Sejmu nie wyraził zamiaru rozciągania postanowień tej ustawy na inne kościoły i związki zawodowe. Zrobił to Senat, uchwalając odpowiednią deklarację. Dopiero ust
(…)
…. W razie likwidacji fundacji jej majątek przechodzi na nadrzędną kościelną osobę prawną.
Utrzymany został Fundusz Kościelny utworzony na podstawie art. 10 ustawy z 20 marca 1950 r. O przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki. Nowy status Funduszu zatwierdzony został przez Radę Ministrów 7 listopada 1991 r. (M.P. nr 39). Status określa organy Funduszu, cele na jakie mogą być przekazywane środki z Funduszu…
…, która opuszcza związek występuje z reguły z żądaniem podziału majątku. Organy sądowe stają wówczas przed trudnym zadaniem, ze względu na brak wyraźnych przesłanek prawnych do rozstrzygnięcia takich sporów. W teorii prawa wyznaniowego przeważa pogląd, że secesjoniści, którzy występują ze związku wyznaniowego, przestają być częścią zbiorowości wyznaniowej i tracą prawo do mienia związkowego. Związek wyznaniowy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)