UNIEZALEŻNIENIE CZŁOWIEKA JAKO ISTOTY PRACUJĄCEJ i wytwarzającej od warunków przyrodniczych między nie może być całkowicie i bezwzględnie gdyż działalność ludzka bazuje na przyrodzie i odgrywa się w jej ramach w procesie wymiany materii między człowiekiem i przyrodą jak określa się wzajemne oddziaływania obydwu elementów rzeczywistości człowiek zaspokajając potrzeby ale jednocześnie wytwarza pewne wartości trwałe samoistne nie zależne od przyrody stanowiące jak gdyby odrębny „czysto ludzki świat” świat nazwany kulturą kultura jest cechą wyłącznie ludzką większość zachowań zaobserwowanych u zwierząt jest funkcją instynktu lub czynnika z tresury zwierzęcia w trakcie jego jednostkowego życia. W trakcie rozwoju instynktu który gatunek ludzki dzieli ze ssaka był stopniowo selekcjonowany lub zanika mimo to ludzkość się rozwija z czasem przerodziła się w liczny zróżnicowany gatunek który w pewnym sensie zdominował życie na ziemi z powodu kultury kultura dała ludziom lepszy i szybszy sposób przystosowania się do zmian fizycznych topologicznych i klimatycznych niż mogła to zapewnić ewolucji biologizmu połączenie ewolucji anatomicznej rozwojowi mózgu kciuki przeciwstawne i rozwój naturalny wprowadziło gatunek ludzki na jego obecny zaawansowany poziom rozwoju w toku 1000 lat człowiek tworzył kulturę swojego bytu tj. dotykalne konkretme wytwory służące zaspokojeniu naturalnych potrzeb tj. narzędzia pracy przedmioty codziennego użytku mieszkania środki komunikacji i transportu obiekty użyteczności publicznej i indywidualnej itp. Tworzyły także kulturę duchową tj. wiedzę i naukę sztukę ze wszystkimi jej więziami religie sztukę wartości i normy obyczajowe moralne orza prawne itp. Tworzyły i rozwijały język który stał się głównym środkiem porozumienia się ludzi i przekazywania bogactwu oraz różnorodności życia społecznego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)