To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prof. Janusz Bilski
Tworzenie i funkcjonowanie strefy euro
Wykład VI – Unie gospodarcze i walutowe - przykłady
Unia walutowa przyniosła liczne korzyści wszystkim krajom członkowskim. Ponieważ państwa nie poprzestały na unii
walutowej w 1994 roku podpisano traktat konstytuujący Zachodnioafrykańską Unię Gospodarczą I Walutową Afryki
Zachodniej. Do 2006 roku WAEMU tworzyło osiem krajów.
Wspólna polityka celna:
Pomimo deklaracji unii gospodarczej, w pierwszej połowie lat 90 sygnatariusze traktatu byli całkowicie nieprzygotowani do
wprowadzenia wspólnej polityki celnej. Szybka implementacja porozumień w zakresie zniesienia barier groziła trudnymi do
opanowania deficytami. Dopiero w roku 2000 ustanowiono swobodę przepływu kapitału, towarów i siły roboczej. Wśród
przyczyn utrudniających utworzenie pełnej unii celnej wymienia się:
Różnice w sposobie wyliczania wartości cła
Brak wspólnego kodeksu celnego
Brak wspólnego ustawodastwa antydumpingowego
Początek XXI wieku to czas spowolnienia wzrostu integracji w zakresie handlu. Powodem były zarówno czynniki wewnętrzne
jak i zewnętrzne.
Czynniki wewnętrzne – niestabilność polityczna, klęska głodu
Czynniki zewnętrzne – realna aprecjacja waluty unijnej, spadek cen eksportowanej bawełny, wzrost cen
importowanej ropy naftowej
Środkowoafrykańska Wspólnota Monetarna:
Powstawały liczne porozumienia sprowadzające się do funkcjonowania pseudo unii monetarnej z Francją. Polegało to na
przyjęciu franka francuskiego jako waluty lokalnej lub wprowadzeniu walut narodowych, które były związane sztywnym
kursem z walutą francuską „Strefa Franka”. Podjęło decyzję o utworzeniu wspólnego banku emisyjnego. Emitowanym
pieniądzem miał być Frank Afrykańskiej Wspólnoty Finansowej (CFA).
Umowa o współpracy pieniężnej:
Swoboda przepływu kapitału w Strefie Franka CFA
Nieograniczona wymienialność oraz zniesieni kontroli walutowej
Ustalone parytety między różnymi walutami Strefy Franka
Centralizację rezerw walutowych na specjalnym koncie
Historia integracji gospodarczej:
Po uzyskaniu niepodległości uświadomiono sobie potrzebę stworzenia instytucji zajmującej się współpracą
regionalną
Utworzenie Równikowej Unii Celnej
Utworzenie Unii Celnej i Gospodarczej Afryki Środkowej
Konwencje o współpracy walutowej
Utworzenie wspólnoty gospodarczo – walutowej której celem było:
Harmonizacja polityki
Stworzenie ram prawno – ekonomicznych
Stworzenie wspólnego rynku
Wspólna polityka celna krajów CAEMC
Harmonizacja podatków w CAEMC
Cele CAEMC:
Współpraca monetarna między krajami członkowskimi
Wspólny rynek i pełna unia celna
Harmonizacja prawa i mechanizmów regulacyjnych
Konwergencja w polityce fiskalnej
Wspólne polityki sektorowe
Instytucje:
Rada Ministrów
Sekretariat Wykonawczy
Komitet Międzypaństwowy
Komisja Bankowa Afryki Centralnej
Instytut Finansowania Rozwoju
Prof. Janusz Bilski
Tworzenie i funkcjonowanie strefy euro
Wykład VI – Unie gospodarcze i walutowe - przykłady
Wskaźniki ogólnogospodarcze:
Stopa wzrostu realnego PKB
Wskaźnik pokrycia emisji pieniądza rezerwami walutowymi wyższy lub równy 20%
Saldo rachunku obrotów bieżących bilansu płatniczego w odniesieniu do PKB
Aktywa rezerwowe brutto
Wskaźniki analityczne:
stopa inflacji
wskaźnik wydatków na wynagrodzenia w sferze budżetowej w odniesieniu do całkowitych wydatków
budżetowych
zmiany konkurencyjności zewnętrznej
zmiany wyników zewnętrznych
Wskaźniki polityki ekonomicznej:
sytuacja w zakresie polityki budżetowej
sytuacja w zakresie polityki monetarnej
Wschodniokaraibska Unia Monetarna:
Historia integracji gospodarczej:
powstanie Karaibskiego Wspólnego Rynku
połączenie Karaibskiego Wspólnego Rynku z Karaibskim Towarzystwem Wolnego Handlu
powstanie Organizacji Krajów Wschodniokaraibskich
Historia integracji monetarnej:
powstanie Rady Walutowej Karaibów Brytyjskich (posiadanie wyłącznej emisji znaków pieniężnych oraz
zarządzanie rezerwami)
powstanie Wschodniokaraibskiej Władzy Walutowej
powstanie Wschodniokaraibskiego Banku Centralnego
Wschodniokaraibski Bank Centralny posiada wyłączność na emisję waluty unijnej (dolar wchodniokaraibski).
Wspólny Obszar Monetarny CMA:
Wszystkie kraje członkowskie Wspólnego Obszaru Monetarnego wykorzystują randa południowoafrykańskiego jako prawny
środek płatniczy. Jednocześnie emitują one własne pieniądze związane sztywnym kursem z randem w relacji 1:1. Powoduje
to, że bank centralny RPA odgrywa dominującą rolę w polityce pieniężnej każdego z krajów członkowskich. Cechy CMA:
pełną swoboda przepływu kapitału
centralizacja rezerw walutowych we wspólnej puli zarządzanej przez bank centralny RPA
możliwość repatriacji banknotów i monet
swobodny dostęp do rynku pieniężnego i kapitałowego RPA
kraje posiadają wspólną pulę rezerw walutowych, zarządzaną przez bank centralny RPA
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)