Unia Europejska - osobowość prawna

Nasza ocena:

5
Pobrań: 133
Wyświetleń: 1456
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Unia Europejska - osobowość prawna - strona 1 Unia Europejska - osobowość prawna - strona 2 Unia Europejska - osobowość prawna - strona 3

Fragment notatki:

Unia Europejska - osobowość prawna W TUE /po traktacie z Lizbony /występuje zapis dot. osobowości prawnej UE. Zapis taki występuje też w TEWEA. Osobowość prawna = zdolność prawna + zdolność do czynności prawnych Suwerenność = samowładność + całowładność Suwerenność Nie ulega wątpliwości fakt, iż pojęcie suwerenności charakteryzuje się znaczną zmiennością stanowisk i sposobów traktowania. Suwerenność nie ma zatem stałej treści i nie istnieje jej formalne minimum w postaci określonego, stałego katalogu znaczeń. Należy odnotować znamienną ewolucję jaka dokonywała się w rozumieniu tego pojęcia oraz postaci w jakiej ona występowała. Pierwszy etapy ewolucji związany był z występowaniem suwerenności w charakterze nieuświadomionej bądź uświadomionej idei. Drugi etap oparty był na suwerenności występującej w postaci cechy państwa. W trzecim natomiast suwerenność przybrała postać zasady stosunków między państwami. W czwartym konfrontowana jest z aktywnością podmiotów niepaństwowych. Wszystkie wymienione tu etapy przesądzają o podwójnym rozwoju suwerenności, do wewnątrz i na zewnątrz państwa. Państwo nadal jest głównym punktem odniesienia wszelkich definicji suwerenności. Nie jest jednak jej jedynym podmiotem.
Jeżeli chodzi o postać suwerenności to z jednej strony mamy do czynienia z ujmowaniem suwerenności jako kategorii prawnej, z drugiej natomiast suwerenności przypisuje się określone funkcje polityczne. Zwolennicy jej jurydycznej konstrukcji uznają suwerenność za właściwość władzy, stanowiącej uzasadnienie i źródło legalnych decyzji. Suwerenność znajduje tu wyraz w źródle prawa czyli prawodawcy. Zwolennicy przypisywania suwerenności funkcji politycznych traktują ją nie tylko jako zasadę prawną, ale i zasadę polityczną. Odrzucają więc pojmowanie suwerenności wyłącznie w kategoriach formalno-prawnych, bez uwzględniania faktów społecznych. W tej sytuacji suwerenność definiować można rozszerzająco, po pierwsze jako - samowładność czyli niezależność od jakichkolwiek czynników zewnętrznych i po drugie - całowładność, czyli kompetencję do regulowania wszystkich spraw wewnątrz podmiotu suwerenności .
Na dzisiejsze rozumienie suwerenności coraz większy wpływ mają definicje
oparte na zbiorze uprawnień czy też kompetencji władczych podmiotów
suwerenności, które mogą podlegać przenoszeniu (transferowi), w oparciu o
określone z góry normy prawne i praktykę polityczną. Tak pojmowaną
suwerenność, która staje się istotną zmienną zależną w badaniu systemu międzynarodowego, należy postrzegać również z punktu widzenia


(…)

… transnarodową formę suwerenności zbiorowej wyrażanej w postaci organizacji integracyjnej, nie istnieje problem konfrontacji suwerenności ze współzależnościami. Współzależności w tym przypadku ułatwiają i przyspieszają ten proces stając się katalizatorem, a wręcz warunkiem sine qua non tak definiowanej struktury systemu Unii Europejskiej.
Kolejne pytanie dotyczy treści suwerenności w warunkach narastania…
… państwa wyróżnia się także ograniczenia mające swe źródło w uwarunkowaniach, które można nazwać strukturalnymi. Należą do nich instrumenty o charakterze gospodarczym i politycznym. Mają one charakter obiektywny i subiektywny. Do obiektywnych zaliczyć można różnice wynikające z położenia geograficznego, potencjału demograficznego, doświadczeń historycznych i rozwoju kulturowego. Subiektywne wiążą…
… przystosowania sfery wewnętrznej w państwie do pewnych standardów międzynarodowych (np. standardów wspólnotowych). Dla suwerenności celem nadrzędnym jest interes państwa i narodu. Współzależności skłaniają często do przyjmowania interesu wspólnego - grupy państw, regionu lub całej społeczności międzynarodowej. W przypadku współzależności można by mówić o tendencji jednoczącej, opartej na instytucjonalizacji…
…: zdecydowanie państwowo-centralistycznym oraz transnarodowym a suwerennością, to dotyczy on może równoczesnej komplementarności i duplikacji decyzji państwa i organizacji transnarodowej.
Jak się okazuje, suwerenność i współzależność mogą zostać pogodzone w procesie budowania unii gospodarczej i politycznej. Państwa Unii Europejskiej zrezygnowały z pełnej swobody decyzji w wielu dziedzinach (np. na rzecz…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz