To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UMOWĄ O PRACĘ jest to umowa na mocy której jedna ze stron (pracownik) zobowiązuje się do świadczenia pracy na rzecz i w warunkach podporządkowanych drugiej osobie (pracodawcy) otrzymując w zamian wynagrodzenie. ma char. konsensualny
poddana jest regulacjom ogólnym zawartym w KP lub pragmatykach
pojęcie umowy o pracę należy odróżnić od treści umowy art.29KP
8.
Konwencję umownego charakteru podstawy nawiązania stosunku pracy uzupełnia i wzmacnia okoliczność, że stosunek pracy, treściowo zbieżny z umową o pracę nawiązuje się zawsze pomiędzy pracownikiem i jego pracodawcą nawet gdy podmiotem powołującym na określone stanowisko czy dokonującym wyboru jest inny podmiot niż pracodawca. 9. Konwencja umownego charakteru podstawy nawiązania stosunku pracy ma podstawę prawną w przepisach Kodeksu Pracy. (art.5KP)
10.
Należy rozważyć, czy inne argumenty mające świadczyć o zasadności funkcjonowania wielu podstaw nawiązywania stosunku pracy nie osłabiają prezentowanego poglądu negującego potrzebę wstępowania w prawie pracy pozaumownych podstaw nawiązania stosunku pracy. Wydaje się, iż nie może być takim argumentem to, iż w niektórych ustawach pozakodeksowych, zwłaszcza związanych z mianowaniem mamy do czynienia z nasiloną dyspozycyjnością pracownika (widać to przede wszystkim na przykładzie mianowanego urzędnika służby cywilnej). Według typowego zapatrywania stosunek pracy z mianowania „…odznacza się swoistym niewystępującym w innych stosunkach pracy, podporządkowaniem pracownika mianowanego podmiotowi zatrudniającemu zwany podległością służbową „
Argument dotyczący dyspozycyjności pracownika nie może być jednak uogólniany. Zależność pracownika od pracodawcy przejawia się w silnym podporządkowaniu osoby świadczącej pracę, nie występuje - w stopniu charakterystycznym dla mianowania - przy innych pozaumownych podstawach stosunku pracy, a zwłaszcza przy powołaniu Takie czasowe oddelegowanie do innej pracy nie zmienia też ani nie ogranicza konwencji umownego stosunku pracy. Dyspozycyjność pracownika - a wiec jego podległość poleceniom wykraczającym poza treść podstawy nawiązania stosunku pracy jest bowiem cechą prawa pracy w ogólności.
Dyspozycyjność występuje także w stosunku do prawników zatrudnionych na podstawie klasycznej umowy o pracę.
Jest zawsze uwarunkowana przesłankami zawartymi w konkretnych przepisach zezwalających na jej wstępowanie (zawłaszcza przesłanką ograniczenia czasowego i przedmiotowego)
Dyspozycyjność pracowników z mianowania nie jest rodzajowo odrębną cechą ich stosunku pracy (występuje najwyżej w większym nasileniu niż w powszechnym modelu zatrudnienia)
(…)
… (umowa na czas określony nieokreślony)
13.
Obecnie w systemie polskiego prawa występuje mianowanie w dwojakim rodzaju:
charakterystyczne dla prawa pracy
odnoszące się do stosunku służbowego o charakterze publicznoprawnym (pracowniczym) np. funkcjonariusze służb mundurowych
Tradycyjne mianowanie jest kojarzone z drugim z wymienionych aktów. W takim ujęciu mianowanie jest :
aktem administracyjnym o char…
… od umowy podstawami nawiązania stosunku pracy (na zasadzie fikcji prawnej). Jaką inną rolę w zakreślonej przez ustawodawcę konwencji mogłyby, de lege ferenda pełnić wyżej wymienione akty? Jak się wydaje mógłby być sposobem nawiązania umowy o pracę. Umowę o pracę można by nawiązać:
A)w tradycyjny sposób ( umowa z kandydatem na stanowisko niezwiązane ze szczególnym sposobem zawarcia umowy, termin…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)