Ukształtowanie trasy przejścia mostowego w planie i profilu - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 154
Wyświetleń: 1848
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Ukształtowanie trasy przejścia mostowego w planie i profilu - wykład - strona 1 Ukształtowanie trasy przejścia mostowego w planie i profilu - wykład - strona 2 Ukształtowanie trasy przejścia mostowego w planie i profilu - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Ukształtowanie trasy przejścia mostowego w planie i profilu
Niweleta na moście w swoim ogólnym kształcie musi odpowiadać niwelecie trasy komunikacyjnej (drogi kołowej linii tramwajowej czy linii kolejowej). Niedopusz­czalne jest projektowanie trasy komunikacyjnej na obiekcie o innych parametrach niż poza obiektem. Ewentualne odstępstwa mogą dotyczyć obiektów remontowa­nych czy przebudowywanych. Wymagania dotyczące maksymalnych pochyleń, maksymalnej długości odcinków o danym pochyleniu, promieni łuków, ograniczeń wynikających z wymaganej widoczności itp., zależą od kategorii drogi. Istotny wpływ na stawiane wymagania ma prędkość projektowa trasy komunikacyjnej. Podają je odpowiednie przepisy projektowania tras komunikacyjnych (dróg kołowych, linii kolejowych, linii tramwajowych). Prędkości projektowe odpowiadające poszcze­gólnym klasom dróg podano w tablicy 4.15.
Poza wymaganiami wynikającymi z bezpieczeństwa i komfortu przejazdu, tra­sa komunikacyjna musi być tak ukształtowana, by zapewnione było jej prawidłowe odwodnienie. Z tego względu nie można projektować przejść mostowych w pozio­mie. Minimalne pochylenie podłużne jezdni na moście powinno wynosić 0,5% (za wyjątkiem odcinków w obrębie wierzchołków krzywych wypukłych, gdzie dopusz­cza się mniejsze pochylenie). Wtedy jednak dodatkowo w przekroju poprzecznym należy zaprojektować ścieki przy krawężnikowe (rys. 4.23), które powinny mieć sze­rokość nie mniejszą niż 15 cm i zagłębienie poniżej poziomu nawierzchni przy ście­ku od 1 do 5 cm oraz pochylenie podłużne nie mniejsze niż 1%. Maksymalne pochy­lenie podłużne niwelety na obiekcie nie powinno w zasadzie przekraczać 4%.
Specyficzne problemy sprawia projektowanie wiaduktów drogowych, na skrzy­żowaniach dróg leżących w jednym poziomie. W celu obniżenia kosztów budowy dojazdów projektuje się z reguły krótkie podjazdy, o maksymalnie dopuszczalnym pochyleniu podłużnym, lokalizując na obiekcie wierzchołek łuku pionowego o sto­sunkowo dużym promieniu. Efektem tego są bardzo małe pochylenia niwelety na obiekcie (rys. 4.24), skutecznie utrudniające odwodnienie. W związku z tym zacho­dzi konieczność specjalnego kształtowania obiektu w przekroju poprzecznym i pro­jektowania ścieków przykrawężnikowych oraz bardzo gęstej lokalizacji wpustów. Ponadto ze względu na poprawne odwodnienie należy unikać projektowania na obiek­tach krzywych wklęsłych oraz wklęsłych załamań niwelety. Poza tym naj niższy punkt krzywej wklęsłej niwelety jezdni powinien znaleźć się w odległości nie mniejszej niż 20 m od końca obiektu, za którym uznaje się początek nasypu drogowego.
Ze względów konstrukcyjnych należy unikać projektowania przejść mostowych położonych na łukach poziomych czy krzywych przejściowych. Lokalizowanie obiek tów inżynierskich na łukach poziomych, poza komplikacjami wykonawczymi może wymagać niekiedy projektowania obiektów szerszych, niż by to wynikało z proste­go zestawienia skrajni. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz