Układ horyzontalny-opracowanie

UKŁAD HORYZONTALNY Współczesne układy odniesienia: WGS-84, EUREF
Współczesne elipsoidy odniesienia : GR800
Kierunek linii pionu jest podstawą układu horyzontalnego .
Jest to lokalny układ współrzędnych związany z powierzchnią Ziemi , w którym oś Głowna stanowi lokalny kierunek pionu, a płaszczyzną podstawowa jest płaszczyzna horyzontu.
Biegunami układu są zenit i nadir , których położenie na sferze niebieskiej ściśle zależy od współrzędnych geograficznych obserwatora oraz szybko zmienia się wraz z upływem czasu. Zenit w astronomii - punkt na niebie dokładnie ponad pozycją obserwatora. Można go określić geometrycznie jako ten punkt na sferze niebieskiej, w którym jest ona przecięta przez linię łączącą środek Ziemi i obserwatora.
Punktem przeciwległym do zenitu, czyli znajdującym się pod obserwatorem, jest nadir. Nadir (arab. Nazir - przeciwieństwo) - punkt na sferze niebieskiej położony dokładnie naprzeciwko zenitu. Znajduje się prostopadle pod obserwatorem. Geometrycznie jest to punkt na sferze niebieskiej, przecięty przez linię poprowadzoną z lokalizacji obserwatora na powierzchni Ziemi poprzez centrum Ziemi. Współrzędne horyzontalne opisują jedynie chwilowe położenia ciała niebieskiego.
Można powiedzieć krótko: jest to układ zbudowany z osi i płaszczyzn spoziomowanych instrumentów obserwacji.
Układ horyzontalny jest układem nieinercjalnym, obraca się wraz z Ziemią.
... zobacz całą notatkę