Uczenie się w ujęciu historycznym - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 56
Wyświetleń: 875
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Uczenie się w ujęciu historycznym - omówienie  - strona 1 Uczenie się w ujęciu historycznym - omówienie  - strona 2

Fragment notatki:

Uczenie się i jego przebieg:

istota procesu
historycznym;
uczenia
się,
interpretacje
uczenia
się
w
ujęciu
Typy uczenia
TYP UCZENIA
Introduction
uczenie
instruowanie
ISTOTA, CHARAKTER
pomaganie, współpraca, budowanie rusztowania,
formułowanie reguł pracy, rozwiązywanie problemu wg
algorytmu, tworzenie wzoru, modelu do naśladowania,
kontrola, ukierunkowanie aktywności, organizacja
efektywnych strategii nauczania dostosowanych do
poziomu możliwości dziecka
Teaching  nauczanie
Wspólne
rozwiązywanie
problemów,
dzielenie
wykonywanych czynności, wykonywanie zadań pod
kontrolą nauczyciela autora, mowa egocentryczna
wspomagająca proces nauczania
Tution  nauka
Pierwsze próby samodzielnego, wykonywania aktywnej
obserwacji nauczyciela
Learning – uczenie się
Internalizacja instrukcji, automatyczne, nawykowe
wykonywanie zadań, samokontrola
Historyczne ujęcie procesu kształcenia:
J. A . Komeński – poszukiwał uniwersalnej metody nauczania, zwrócił uwagę na
poglądowość i poznanie zmysłowe. Według niego nauka nie powinna rozpoczynać się od
wyjaśnień słownych, ale do obejrzenia tej rzeczy. Zwrócił uwagę na zainteresowanie i
działanie. Ogromna wiara w metodę, a nie docenianie roli nauczyciela
J. H. Pestalozzi – nauczanie należy oprzeć na psychologii dziecka, wyodrębnił pewne
momenty:
I. Spostrzeganie przedmiotów
II Kształtowanie jasnych wyobrażeń spostrzeganych przedmiotów
III Porównywanie przedmiotów. Kształtowanie pojęć
IV. Nazwać inaczej słowa – rozwój mowy.
Zwrócenie uwagi na aktywność nauczyciela. Samodzielność dzieci w poszukiwaniu świata.
Brak związku nauczania elementarnego z teorią nauki.
J.W Dawid – jest twórcą koncepcji nauki o rzeczach. Opracował jako pierwszy kartkę
obserwacji dziecka. Nauczanie przedmiotu musi opierać się całkowitym procesie
psychicznym.
OGNIWA :
I.
Bezpośrednie – poznawanie rzeczy, postrzeganie przez zmysły
II.
Przeróbka wewnętrznego materiału
III.
Reakcja ruchowa
OGNIWA PROCESU POZNAWCZEGO:
I.
Pobudzenie uczniów do spostrzegania
II.
Przedstawienie materiału konkretnego
III.
Prowadzenie i kojarzenie materiału
IV.
Uogólnianie ( pojęcia, definicje, prawa, reguły)
V.
Zastosowanie
 Przywiązanie uwagi do myślenia abstrakcyjnego
J. F. Herbart – sztywny regulamin, podział treści nauczania na przedmioty, przekaz
werbalny, częsta kontrola wyników nauczania, słaby nacisk na samorzutną twórczość
uczniów, współzawodnictwo, uczniowie na ogół są pasywni, dominuje uczenie się pojęciowe
STOPNIE FORMALNE:
I.
Jasność
II.
Kojarzenie
III.
System
IV.
Metoda
Ziller Rein – doskonałi rozwinięcia stopni herbartowskich:
I.
Przygotowanie
II.
Przedstawienie

III.
Połączenie
IV.
Zebranie
V.
Zastosowanie
- operacja, wiedza uprzednia, dobre strukturyzowanie
W. Okoń – jego ogniwa procesu kształcenia to:
I. Uświadomienie uczniom celów i zadań kształcenia
II. Poznawanie nowych faktów, nabywanie pojęć
III. Poznawanie prawidłowości i systematyzowanie wiedzy
IV. Przechodzenie od teorii do praktyki
V. Wykonywanie zadań praktyczno-wytwórczych
VI. Sprawdzanie osiągnięć
Feverstein – trzy fazy uczenia się:
I.
Obserwacja
II.
Kojarzenie
III.
Wyrażanie
III fazy procesu uczenia się:
1. Obserwacja ( tzw. zbieranie informacji na wejściu, inaczej aktywne spostrzeganie)
- obserwacja wrażeń, spostrzeżeń i wyobrażeń
2. Kojarzenie ( przetwarzanie informacji, opracowanie)
- zdefiniowanie problemu – przemyślenie rzeczy, selekcja informacji
3. Wyrażanie - umiejętność zapamiętania poprzez transfer nowej wiedzy w różnych
sytuacjach
Akt uczenia się wg Gogne:
1Uwaga  decyduje o tym w jaki sposób i w jakim zakresie będą przyjmowane
przychodzące bodźce ( nowe informacje)
2. Percepcja wybiórcza  zwana niekiedy rozpoznawaniem wzorów. Sprawia, że
docierające bodźce, informacje zostają tak przetworzone, że wydobyte zostają
najbardziej wyraziste cechy, w tej formie zostaną przyjęte do pamięci krótkotrwałej
3. Powtarzanie  pozwala utrzymać i odnawiać elementy przechowywane w pamięci
krótkotrwałej
4. Kodowanie
semantyczne

nadaje
informacjom
formę
umożliwiającą
przechowywanie w pamięci długotrwałej
5. Odzyskiwanie  w tym przeszukiwanie, przywracać przechowywane informacje do
pamięci operacyjnej
6. Organizacja odpowiedzi  wybór i organizacja zachowania wykonawczego
7. Sprzężenie
zwrotne

dostarcza
uczniowi
wiadomości
o
jego
zachowaniu
wykonawczym i uruchamia proces wzmocnienia
8. Procesy kontrolno-wykonawcze  dzięki nim zostają wybrane i uruchomione
strategie poznawcze oraz możliwa jest modyfikacja każdego z wymienionych
procesów.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz