Ubezpieczenia społeczne - pojawiły się pod koniec XIX wieku. W czasach tych funkcjonowali kapitaliści i robotnicy, którzy musieli bardzo dużo pracować, a wypadki były zjawiskiem powszechnym. Pierwsze rozwiązania z zakresu ubezpieczeń społecznych zostały podjęte w Niemczech za czasów Bismarcka. Regulacje prawne oparte zostały na 3 zasadach (w Niemczech):
ubezpieczenia miały charakter obligatoryjny,
wypłaty z ubezpieczenia można było dochodzić na drodze sądowej,
kwoty wypłacane z ubezpieczenia były ściśle określonej wartości.
Różnice:
ubezpieczenia społeczne muszą mieć charakter aspołeczny- osoby wpłacające wyższe składki nie mogą liczyć, że świadczenia które otrzymają będą wiele wyższe, od tego co otrzymają osoby wpłacające niższe składki. Bogatsi płacą wyższe składki ale ich część otrzymują inni - biedniejsi (element solidarności społecznej).
Rys historyczny:
1883 - w Niemczech wydano ustawę o ubezpieczeniu na wypadek choroby (świadczenia w razie choroby)
1884 - ustawa o ubezpieczeniu w razie wypadku przy pracy
1889 - ustawa o ubezpieczeniu rentowym na starość i na wypadek inwalidztwa
Polskie regulacje:
1919- dekret o ubezpieczeniu na wypadek choroby
1920 - ustawa o ubezpieczeniu na wypadek choroby
1924 - ustawa o zabezpieczeniu na wypadek bezrobocia
1927 - rozporządzenie Prezydenta RP dotyczące ubezpieczenia społecznego pracowników umysłowych
1933 - ustawa o ubezpieczeniu społecznym zwana inaczej „ustawą scaleniową” (najważniejsza). Mocą tej ustawy uchylono rozporządzenie Prezydenta RP z 1927 roku. Obniżyła ona składki na ubezpieczenie chorobowe, scaliła wszystkie przepisy, które dotychczas były różne w różnych zaborach. Obowiązek płacenia składek spoczywał na pracownikach i pracodawcach, od ich wpłaconych wysokości zależała wysokość świadczeń.
1998 - reforma ubezpieczeń - polski system oparty na III filarach (rozwiązanie Banku Światowego):
I filar - o charakterze obowiązkowym, obsługiwany przez ZUS, opiera się na umowie międzypokoleniowej - ci to teraz wpłacają składki finansują tym świadczenia dzisiejszych emerytów, rencistów.
II filar (metoda kapitałowa)- charakter obligatoryjny (co do zasady dotyczy osób urodzonych po 31.12.1948 r - ZUS, osoby urodzone pomiędzy 48-69 rokiem mają wybór, ZUS lub OFE - ustawa z 1997 roku) obsługiwany przez ZUS, ale jego rola słabnie na rzecz OFE
III filar (metoda kapitałowa) - o charakterze dobrowolnym, określone instytucje finansowe obracają składkami:
- pracownicze programy emerytalne (zbiorowe), funkcjonują w Polsce od 1997 roku, nie cieszą się większym zainteresowaniem, jest ich w Polsce ok. 1500.
(…)
…:
- pracownicze programy emerytalne (zbiorowe), funkcjonują w Polsce od 1997 roku, nie cieszą się większym zainteresowaniem, jest ich w Polsce ok. 1500.
- indywidualne konta emerytalne (IKE) - funkcjonują od 2004 r. (kompletna porażka)
W 2004 roku weszła w życie nowa ustawa o pracowniczych programach emerytalnych - płacą pracodawcy, mogą lecz nie muszą.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)