PINOP 17 - zagadnienia

33. Podstawowe założenia reformy systemu ubezpieczeń społecznych. Głównymi przesłankami reformy podjętej od 1 stycznia 1999 r. reformy ubezpieczeń było dążenie do:
Obniżenia kosztów pracy w przedsiębiorstwach (dzięki obniżeniu kosztów związanych z utrzymaniem pracownika miało wpłynąć na wzrost zatrudnienia, ograniczenie liczby bezrobotnych lub podejmujących pracę w szarej strefie oraz zachęcić inwestorów do podejmowania działalności gospodarczej w Polsce.)
Odciążenia budżetu dofinansowującego fundusz ubezpieczenie społecznego (stopniowe zmniejszanie dotacji do systemu ubezpieczeń społecznych, która obejmuje dotację celową i dotację uzupełniającą. Dotacja celowa przeznaczona jest na sfinansowanie wypłat świadczeń pieniężnych innych niż z ubezpieczenia społecznego, które zostały zlecone FUS do wypłaty.
Utworzenie w przyszłości samofinansującego się systemu ubezpieczeń społecznych.
Najważniejsze zmiany w stosunku do stanu sprzed końca 1998r. polegają na tym, że:
Wyodrębniono tzw. 3 filary ubezpieczeń (FUS - I filar, OFE - II filar, IKE - III filar)
Wyodrębniono 4 rodzaje ubezpieczenia społecznego
Emerytalne
Rentowe
Chorobowe
Wypadkowe
Dla wszystkich osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu przyjęto w jednakowej wysokości stopy procentowe dla poszczególnych rodzajów ubezpieczeń w wyjątkiem wypadkowych
Określono odrębne podstawy wymiaru składek dla poszczególnych grup ubezpieczonych. Dla wszystkich rodzajów ubezpieczenia społecznego zostały utworzone odrębne fundusze, na które wpływają przychody, głównie zyski z tytułu składek i dotacji budżetowej. Z funduszy tych wypłacane są odpowiednio: emerytury, renty z tyt niezdolności do pracy, świadczenia z tytułu chorób i macierzyństwa, renty wypadkowe i odszkodowania. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie emerytalne wynosi 19,52% i jest płacona po połowie przez pracodawcę i pracownika. W przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność - w całości przez przedsiębiorcę. W przypadku stawki rentowej dokonano zmian - obecnie stopa dla pracowników wynosi 1,5%, dla pracodawcy 4,5%, Stopa procentowa z tytułu ubezpieczenia wypadkowego, to 1,76%. Podstawę wymiaru składek ubezpieczeniowych pracowników stanowi przychód. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej-podstawa jest nie niższa niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek. Dla umowy-zlecenia - wg zasad obowiązujących pracowników. Reforma systemu ubezpieczeń społecznych w Polsce, która weszła w życie od 1 stycznia 1999 roku zakłada ścisłe powiązanie wysokości przyszłych świadczeń z wysokością składki, jaką opłaca dany pracownik oraz długością stażu pracy czyli długością okresu w jakim ... zobacz całą notatkę