Tyflopedagogika
Klasyfikacja ONZ wad wzroku:
Za ślepotę uznaję zupełny brak wzroku,
Ostrość wzroku nie przekraczającą jednej – dwudziestej ostrości widzenia normalnego
przy zastosowaniu szkieł korekcyjnych,
Ograniczenie pola widzenia zawarte w 20 stopniach kąta prostego – jest to tzw.
Widzenie punktowe lub lunetowe.
Osoba ociemniała – jest to osoba która zachowała w swej pamięci resztki wrażeń
wizualnych. Wśród nich można wyróżnić grupy takich osób:
1. ociemniali, którzy nagle stracili wzrok, pod wpływem np. wypadku, lub innego
ciężkiego uszkodzenia wzroku,
2. szczątkowo widzący – osoby bez względu na wiek, które mają bardzo dużą, ale nie
całkowitą utratę wzroku, a wśród tych osób wyróżniamy osoby które odróżniają
światło od ciemności, ale nie mogą poprawić swojego widzenia okularami. Drugą
grupę osób stanowią osoby, które z odległości 1 metra odróżniają zarys danego
obiektu lub osoby, natomiast 3 grupę osób stanowią osoby, które widzą i odbierają
obraz jakby patrzyli przez dziurkę od klucza.
Przyczyny według Polskiego Związku Niewidomych to:
wady wrodzone,
czynniki genetyczne,
uszkodzenia okołoporodowe,
choroby analizatora wzrokowego,
choroby zakaźne przebiegające z wysoką temperaturą,
zatrucia, zwłaszcza alkoholem,
urazy różnego typu (mechaniczne, termiczne itp.),
awitaminoza,
zmiany starcze.
Klasyfikacja przyczyn głębokiej ślepoty według Rostkowskiego:
głębokie zapalenia rogówki, siatkówki spowodowane kiłą wrodzoną,
ubytek wrodzony tęczówki, siatkówki, rogówki, naczyniówki, nerwu wzrokowego,
zaćma wrodzona, powstająca w życiu płodowym wskutek zaburzeń rozwojowych
zapalenie rzeżączkowe,
stany degeneracyjne różnych części oka,
zwyrodnienie barwnikowe siatkówki,
wady refrakcji (nieprawidłowy kąt padania światła),
inkubator w przypadku wcześniaków,
inne choroby jak np. cukrzyca, nadciśnienie.
Teoria M. Grzegorzewskiej to tzw. Teoria Wikariatu, w myśl której sugerowała autorka że
uszkodzony zmysł można kompensować wysublimowaniem pozostałych zmysłów. Z kolei
inna teoria jąder i elementów rozsianych – głosiła że kompensacja winna odbywać się w
obrębie zmysłu uszkodzonego, poprzez wykorzystanie tzw. Ośrodków zapasowych.
Brak wzroku wpływa na dziecko bardzo niekorzystnie ponieważ:
ogranicza myślenie abstrakcyjne,
pojawiają się u dziecka tzw. Tiki obronne, czyli postawy pełne gotowości
występuje tzw. Atawizm u dzieci, czyli broni się oczy mimo braku wzroku, jest to
spowodowane naturalnym mechanizmem obronnym człowieka,
dzieci niewidome wykazują chodzenie „kogucie”,
nie występuję mimika twarzy,
brak możliwości naśladowczych,
brak kołysania rękoma podczas chodzenia,
szybkie denerwowanie się dziecka,
słuch współpracuje z tzw. Hipotetycznym zmysłem przeszkód, który posiada cztery
człony: (zmysłowy, emocjonalny, intelektualny, reakcja ruchowa). Człony te
pomagają dziecku niewidomemu w funkcjonowaniu w codziennym życiu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)