Twórczość satyryczna Sałtykowa-Szczedrina

TWÓRCZOŚĆ SATYRYCZNA SAŁTYKOWA - SZCZEDRINA
Michał Sałtykow - Szczedrin żył w latach 1826 - 1889
Pisarz i satyryk
Twórca małych form epickich (opowiadań, szkiców)
Autor powieści:
„Historia jednego miasta” „Państwo Gołowlewowie” - powieść satyryczno - psychologiczna
„Poszechońskie dawne dzieje” - opowiada o kształtowaniu się szlachcica w dawnej Rosji
Autor 32 bajek
Mający zasługi w rozwoju satyry
Nie ma u niego śmiechu przez łzy, ale jest groteska, sarkazm, krytyka biednych i bogatych
Posługuje się językiem Ezopa - zamaskowanym sposobem pisania o czymś, o czym pisać nie wolno (język pełen alegorii i niedomówień)
Nawiązuje do folkloru (podział bohaterów na pozytywnych i negatywnych, stosowanie wyrażeń charakterystycznych dla bajki ludowej, problematyka nierówności społ., stosowanie fantastyki, groteski, hiperboli, aluzji, antropomorfizm - nadawanie przedmiotom i zwierzętom cech ludzkich)
W bajce „ Opowieść o tym jak jeden chłop dwóch generałów nakarmił ” ukazuje zależność warstw posiadających od pracowitego ludu, choć wytyka mu uniżoność wobec możnych. Krytykuje ustrój feudalny. Chłopi są bierni i nie potrafią się przeciwstawić. Autor mówi o sile ludu, który nie jest jednak świadomy o swej wartości.
W bajce „ Przemądrzały kiełb” mówi, że trzeba ryzykować, by cokolwiek osiągnąć w życiu. Kiełb jest metaforą ludzi biernych, tchórzliwych i żałosnych. Sałtykow porusza tu przede wszystkim problem stosunku do życia, które powinno być aktywne. Wg niego należy żyć tak by dać szczęście innym. ... zobacz całą notatkę