Turystyka alternatywna - formy turystyki w minimalnym stopniu integrujące w środowisko przyrodnicze zapewniające odpowiedni kontakt z naturą i społecznością lokalną, a także przeciwstawiające się turystyce masowej i komercyjnej. Innym terminem określającym turystykę alternatywną było pojęcie zielona turystyka i pojawiło się w 1975 roku we Francji jako przeciwieństwo turystyki masowej i posłużyło badaczon niemieckim do wprowadzenia kilka lat później terminu miękka turystyka , którą zaczęto traktować jako synonim określenia turystyka alternatywna i coraz bardziej upowszechniającego się zwrotu turystyka zrównoważona. Głównym założeniem ogólnej teorii równowagi jest istnienie stanu równowagi gospodarczej, co oznacza równoważenie się określonych sił - głównie podaży i popytu. Jest to teoria statyczna.
Pojęcie rozwoju zrównoważonego jest najczęściej rozumiane jako rozwój bez dalszego naruszania zasobów naturalnych, rozwój pozostający w zgodzie oraz harmonii z przyrodą i otaczającym światem.
W nawiązaniu do teorii rozwoju zrównoważonego pojawiła się koncepcja turystyki zrównoważonej, która zdaniem E. Inskeepa powinna charakteryzować się następującymi cechami:
Uwzględniać specyfikę kulturową i przyrodniczą obszaru
Angażować ludność miejscową
Uwzględniać w analizie kosztów i korzyści działalności turystycznej nie tylko obecną sytuację, ale również przyszłe następstwa, zwracając przy tym uwagę, aby koszty i korzyści były równomiernie rozłożone między turystów i miejscową ludność.
Dążeniem do zachowania przyrody dla następnych pokoleń.
Zintegrowaniem turystyki z innym działami gospodarki
Dokonaniem oceny wpływu turystyki na środowisko przyrodnicze i kulturowe oraz podjęciem odpowiednich działań, aby nie był on niekorzystny.
Aby turystyka rozwijała się zgodnie z założeniami rozwoju zrównoważonego jego zasady powinny być uwzględnianie podczas działań mających na celu zagospodarowanie turystyczne danego obszaru miejscowości.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)