To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Turgor -stan napięcia komórki, usztywnienia tkanek, który jest jednym z czynników nadającym roślinom określony kształt.
Susza fizjologiczna - susza wywołana nie brakiem wody, lecz czynnikami utrudniającymi jej pobieranie
Bilans wodny - różnica między ilością wody pobranej przez roślinę i ilością wody wytranspirowanej. Wskazuje on na kierunek i wielkość odchyleń od stanu równowagi. Wykazuje stale pewne oscylacje w czasie. Można go wyznaczyć określając zmiany zawartości wody w roślinie. O bilansie wodnym decydują: parowanie wody z roślin (transpiracja), pobieranie wody z gleby i przewodzenie wody z korzeni do tkanek. Wykres Thodaya - wykres między siłą ssącą (obecną w wakuoli) a potencjałem osmotycznym komórki i ciśnieniem turgorowym. (rysunek schematyczny w wykładzie II z fizj. roś)
Zjawiska osmotyczne i ich znaczenie dla komórki roślinnej.
Osmoza - dyfuzja rozpuszczalnika przez błonę półprzepuszczalną z roztworu hipotonicznego do hipertonicznego.
Komórki organizmów żywych w kontakcie z roztworem hipotonicznym ulegają powiększeniu. Jeśli komórka nie ma ściany komórkowej, może nawet ulec rozsadzeniu. Trafiając do roztworu hipertonicznego, komórki kurczą się, podlegając różnego stopnia plazmolizie.
Plazmoliza - proces tracenia wody w komórce w roztworze hipertonicznym. W wyniku tego następuje obkurczenie cytoplazmy od ścian komórki. Dotyczy ona wyłącznie komórek roślinnych.
Wyróżnia się 4 rodzaje plazmolizy:
kątowa
wklęsła
wypukła
graniczna
Procesem odwrotnym do plazmolizy jest deplazmoliza.
Deplazmoliza - proces odwrotny do plazmolizy, polegający na pobieraniu wody przez komórkę przeniesioną z roztworu hipertonicznego (niezbyt silnie) i zanurzoną w roztworze hipotonicznym. W wyniku deplazmolizy komórka odzyskuje turgor, a błona komórkowa w komórkach roślinnych, ponownie w pełni przylega do ściany komórkowej. Deplazmoliza zachodzi tylko jeżeli białka błony komórkowej nie uległy denaturacji, a błona jest nie rozerwana dzięki czemu wciąż cechuje ją półprzepuszczalność.
Rośliny wykorzystują zjawiska osmotyczne do transportu wody od korzeni do liści. Zjawiska osmotyczne zapewniają sztywność liści i łodyg (we współdziałaniu z niektórymi tkankami), są też podstawą działania aparatu szparkowego.
Krótko dystansowy transport wody w roślinach wyższych
Droga wody od gleby aż do liścia składa się z trzech etapów:
Pobieranie wody oraz jej przewodzenie w poprzek tkanek korzenia do walca osiowego
Daleki transport wody elementami ksylemu (naczynia) do liścia
Transport wody poprzez tkani liścia zakończony wyparowaniem (transpiracją) do atmosfery.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)