To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Trzy poglądy na piękno : → Matematyczna teoria pitagorejczyków;
→ Względność piękna, relatywizm sofistów /kryterium przyjemności/;
→ funkcjonalistyczna teoria Sokratesa /piękno tkwi w odpowiedniości do czego ma służyć, piękne jest to co jest stosowne/.
Teorie przeżyć estetycznych:
→ oczyszczenie duszy/umysłu /pitagorejczycy/;
→ iluzjonistyczna/apatetyczna → wytworzenie iluzji przez sztukę /Gorgiasz/;
→ mimetyczna teoria Sokratesa /podobieństwo między wytworem artysty a naturą/.
Spór między obiektywistami a subiektywistami.
Poglądy na sztukę:
Sofiści przeciwstawiali sztukę przyrodzie /przyroda przypadkowa/ - rozróżnienie na sztukę użytkową i taką dla przyjemności.
Demokryt: zależność sztuki od przyrody /wzorowanie się na przyrodzie/.
Sokrates: sztuka odtwarza rzeczywistość i idealizuje.
Właściwy stosunek formy i treści:
Sofisci: czy w poezji ważna jest treść czy dźwięki
Artysta:
Pitagorejczycy: artysta kształtuje charaktery /rozróżnienie na dobrą i złą muzykę/ - artysta jako uczony;
Sokrates i Demokryt: artysta odtwarza przyrodę;
Sofiści: artysta to działacz, przekształca przyrodę; Gorgiasz: artysta łudzi i czaruje. Platon: [notka biograficzna]
W młodości zajmował się malarstwem, poezją, itp.
Przez 8 lat był uczniem Sokratesa.
List VII: treść drugiego żeglowania - określa czym jest idea [poszukiwane arche] → przykład koła, okręgu /nazwa: okrąg [nazwa składa się z liter, okrąg nie, nazwa nie jest ideą okręgu]; określenie również nie jest ideą; obraz koła nie jest idealnym kołem [podobnie materialne odtworzenie koła], również nie jest ideą kołem; wzory 2 pi r, pi r^2 jest wiedzą o okręgu, nie jest jednak ideą okręgu; istota - idea nie jest dostępna za pomocą zmysłów [każde koło na świecie jest materialnym obrazem koła], jest rozumowa/;
Zagadnienia estetyczne są rozproszone w wielu pismach Platona, do kwestii sztuki powracał wielokrotnie [Państwo, Prawa]. W uczcie przedstawiona jest idealistyczna koncepcja piękna; Hippiasz większy: trudności w definiowaniu piękna.
Człowiekowi warto żyć aby oglądać piękno;
Uczta: → to entuzjastyczna pochwała piękna.
Pojecie piękna obejmowało wszystko co budzi zachwyt /nawet sprawiedliwość może być piękna/;
Piękno dobrych obyczajów, piękno nauki, piękno duszy /cnoty/, zakres pojęcia piękna nie był inny niż szeroko rozumianego dobra [dobro i piękno się łączyło: Każde dobro jest piękne, każde piękno jest dobre /P. używał tych słów zamiennie/].
(…)
…/; Platon pisał o tym, że piękne jest to co proste /figury geometryczne/, piękno kosmosu, itp.
Platon nie widział łączności dużej ilości sztuk /techne/ z pięknem.
Natchnienie /poezja/ przeciwstawiał sztuce. Próba podziału w obrębie sztuki:
→ ktetyka: sztuka korzystania z tego co jest w przyrodzie /rybołówstwo, myślistwo, itp./
→ Poetyka: szerokie pojęcie: sztuka wytwarzania tego czego nie ma w przyrodzie /kowal [poetyka kowalstwa]/. Trzy rodzaje:
→ która służy ludziom bezpośrednio /np. medycyna, rolnictwo/
→ która służy ludziom pośrednio, ponieważ wytwarza narzędzia /garncarstwo/
→ która naśladuje /mimetyczne/: Odyseja odtwarzająca dzieje Odysa, posągi odtwarzają ludzkie ciało.
Wprowadził w rozważania nad sztuką nazwę mimesis /zmienił znaczenie: do sztuk plastycznych/.
→ Czy jeśli sztuka naśladuje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)