To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Trzy modele państwa związanymi z realizowanymi koncepcjami polityki społecznej. Państwa pozytywne polityki społecznej na chronić przed ewentualnymi żądaniami redystrybucji dochodów. Środkiem do tego ma być rozwój ubezpieczeń społecznych wyrównujących dochody w ramach cyklu życiowego jednostki przenosząc ryzyka bezrobocia lub choroby na całą populację. W państwie bezpieczeństwa socjalnego celem jest zagwarantowanie minimum dochodów wszystkim obywatelom a nie tylko wybranym grupom pracujących. Ustanowienie tego minimum ma służyć przede wszystkim stworzenie społeczeństwa równych szans. Podkreśla się tu jednocześnie, że polityka społeczna nie może tłumić inicjatywy i odpowiedzialności obywateli. Musi więc pozostawać dużo miejsca na dobrowolne działanie i popierać dążenie jednostek i rodziny do zapewnienia poziomu życia wyższego niż minimalne. Państwo dobrobytu społecznego , które nie tylko nie ogranicza się do gwarantowania minimum ale celem jego jest równość szans i generalne wyrównywanie warunków życia przez cały okres życia jednostki.
Modele państwa wiążą się z pojmowaniem roli opiekuńczej wobec swoich obywateli, którą można przełożyć na konkretne podejmowane przez państwo działanie interwencyjne nazywane strategiami rozwiązywania problemów społecznych. SRPS jest najczęściej w literaturze określane jako uogólnione stosunkowo trwałe wzory interwencji społecznych.
Najbardziej powszechna strategia rozwiązywania problemów polityki społecznej jest strategia: - kar i nagród - jej stosowanie pojawiło się wraz z powstaniem w społeczeństwie ośrodków władzy. Strategia ta jest realizowana przez państwo i towarzysząca mu instytucja wymiany sprawiedliwości. Istnieje kilka podstawowych wersji tej strategii: Redystrybucji - jej podstawową funkcją jest przywrócenie równowagi życia zbiorowego naruszonej np. przez przestępstwo. Prewencji ogólnej związana z odstraszeniem od popełnienia czynów przestępczych gdzie dolegliwości skierowana na przestępcę mają odstraszyć innych przed popełnieniem negatywnych czynów. Prewencji szczególnej gdzie funkcja kary polega na uniemożliwieniu osobie karanej tego samego czy podobnego czynu. Strategie korekcyjne wyrażające się w różnego rodzaju planach społecznej przebudowy obejmujących całe społeczeństwo. Sprowadza się one do realizacji różnego rodzajów programów zalecających przyjęcie nowych często radykalnych zasad postępowania. Strategie racjonalizacyjne - bywają one określane jako strategie korekcyjne skierowane do jednostek a nie do grup społecznych ich rozwój spowodował powstanie wielu technik resocjalizacyjnych. Często jednak tym strategiom zarzuca się nieskuteczność albo różnego rodzaju manipulację.
Opiekuńczość społeczna wobec ludzi, którzy z różnych powodów ulegali deformacji, skłaniająca ich do zachowań o problemowym charakterze wskazuje na jeszcze inną kategorię interreakcji społecznych związanych ze strategiami opiekuńczymi, które skierowane są przede wszystkim do ludzi dotkniętych ubóstwem, chorobą, niepełnosprawnością, upośledzeniem. Interwencja państwa jest tu konieczna.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)