To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Transport wewnątrzkomórkowy i jego znaczenie.
Transportem wewnątrzkomórkowym nazywamy transport substancji między przedziałami wewnątrzkomórkowymi przez błony. Dzieli się go na transport aktywny i bierny. Transport aktywny zachodzi z udziałem mechanizmów transportujących lub substancji przekaźnikowych ze środowiska o mniejszym stężeniu do środowiska o większym stężeniu (wbrew gradientowi elektrochemicznemu), wymaga on dostarczenia energii chemicznej lub zmniejszenia entalpii swobodnej układu, np. pompa sodowo - potasowa. Transport bierny odbywa się zgodnie z gradientem stężeń (z wyższego do niższego) i dzieli się na dyfuzję prostą (w komórce dyfuzja prowadzi do wyrównania stężeń substancji po obu stronach błony komórkowej, na drodze dyfuzji przechodzą przez błonę substancje o niewielkich, obojętnych cząsteczkach, np. gazy, oraz substancje rozpuszczalne w tłuszczach, np. kwasy tłuszczowe), osmozę (przez półprzepuszczalną błonę przemieszcza się rozpuszczalnik w celu wyrównania stężeń roztworu po obu stronach błony, np. transport wody) oraz dyfuzję ułatwioną (odbywa się przy udziale białek, które uczestniczą w transporcie jonów oraz substancji o większych cząsteczkach zgodnie z gradientem ich stężeń. Białka transportujące pełnią funkcję przenośników lub budują kanały jonowe, białko przenośnikowe posiada specyficzne miejsce, do którego przyłącza się ściśle określona substancja, np. cząsteczka glukozy, przyłączenie przenoszonej substancji powoduje zmianę konformacji białka, a efektem tego jest przeniesienie tej substancji przez błonę).
Transport pęcherzykowy, transport cholesterolu do komórek.
Transport pęcherzykowy transportuje substancje rozpuszczalne w cytozolu i związane z błoną (np. jej składniki) oraz zapewnia możliwość sortowania transportowanych substancji zależnie od ich przeznaczenia. Proces ten zaczyna się od przyłączenia do receptora ładunku (umieszczonego w cytozolu) cząsteczki ładunku. Później adaptyna (białko) rozpoznaje ten receptor i pozwala przyłączyć go do kompleksu klatryn. Jeśli istnieje dostatecznie dużo kompleksów, powstaje płaszcz klat rymowy okrywający receptor - powstaje pęcherzyk. Dynamina odcina go. Następnie płaszcz staje się niepotrzebny i opada, ponieważ pęcherzyk musi zostać rozpoznany. Nastepuje fuzja, czyli „zrośnięcie” się pęcherzyka i jego miejsca docelowego.
Transport cholesterolu do komórek. Zachodzi endocytoza (transport większych cząsteczek w postaci wakuol, wnikają do błony komórkowej wraz z jej niewielką częścią). Receptory LDL przyłączają cząsteczkę ładuku, po czym tworzy się płaszcz klat rymowy i po jego zdjęciu zastępuje fuzja z endosomem (fagosomem), po czym następuje połączenie z lizosomem (fagolizosom), gdzie enzymy hydrolityczne rozkładają niektóre składniki, a poza fagolizosom wydostaje się wolny cholesterol. Pęchrzyk transportujący z endosomu zostaje odłączony i powraca do receptorów LDL błony komórkowej
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)