Transformacja Galileusza i Transformacja Lorentza

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 945
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Transformacja Galileusza  i Transformacja Lorentza  - strona 1 Transformacja Galileusza  i Transformacja Lorentza  - strona 2 Transformacja Galileusza  i Transformacja Lorentza  - strona 3

Fragment notatki:

                                                                              FIZYKA       (W1)                           Transformacja Galileusza (TG) i Transformacja Lorentza (TL)                   Oznaczenia :     F ,  a ,  r  - wektory (pismo pogrubione)                             Ad. 1) Transformacja Galileusza (TG) :     W przyrodzie występują cztery oddziaływania elementarne : 1. Grawitacyjne (natężenie 2 * 10 -39). 2. Elektromagnetyczne (7,3 * 10 -9) 3. Silne (jądrowe) (1). 4. Słabe (10 -5).               Prawa ruchu Newtona :     I) a  = 0  ⇒  F  = 0 II) F  = m a  = m * (d2 r  / dt2) ;  F   ≠ 0 III) F 2-1 =  F 1-2 W działaniach w skali atomowej zasada akcji i reakcji nie zawsze jest słuszna. Istnieją naturalne granice  stosowania III prawa Newtona. W makroświecie jesteśmy przekonani, że wszystkie siły i sygnały  rozchodzą się z jednakową prędkością, więc możemy przyjąć, że siły  F 2-1 i  F 1-2 są mierzone w tym samym  momencie. Jest to jednak sprzeczne z faktem, że cząstka dopiero po skończonym czasie odczuwa działanie  siły drugiej cząstki. Np. Zderzenie samochodu o długości d = 3 [m], dla c = 3*1010 [m/s] czas trwania zderzenia wynosi t =  10 -8 [s]. W tym czasie samochód o v = 100 [km/h] przejedzie drogę x = 3 * 10 -5 [cm]. Układy współrzędne, w których rozważane są zjawiska dynamiczne, i dla których spełnione są ZDN   nazywamy  inercjalnymi . Każde ciało na Ziemi uczestniczy zawsze w dwóch ruchach obrotowych : 1. Ziemi wokół własnej osi (na równiku 3,4 [cm/s2]), 2. Ziemi wokół Słońca (0,6 [cm/s2]).               Założenia mechaniki klasycznej :     1. Przestrzeń jest Euklidesowa. 2. Przestrzeń jest izotropowa (tzn. własności fizyczne jednakowe we wszystkich kierunkach). ["m" w " F  = m a " nie zależy od kierunku wektora " a ". 3. Prawa dynamiki Newtona są słuszne w układzie inercjalnym, określonym dla obserwatora w spoczynku  na Ziemi przy założeniu, że uwzględnione jest tylko przyspieszenie Ziemi w ruchu obrotowym wokół  własnej osi i dookoła Słońca. 4. Prawo powszechnego ciążenia (Prawo Grawitacji). Siła działająca między każdymi dwoma punktami materialnymi "m1" i "m2",  znajdującymi się w  odległości "r", jest siłą przyciągającą, skierowaną wzdłuż prostej łączącej te punkty, i ma wartość F = G m1 m2 / r2 gdzie "G" jest stałą uniwersalną, mającą tę samą wartość dla wszystkich par punktów materialnych.

(…)

… - Morley'a, z którego wynika, że prędkość światła jest
NIEZMIENNICZA tzn., że prędkość światła jest taka sama niezależnie od tego, czy jest ona zmierzona
przez obserwatora w układzie stacjonarnym, czy też znajdującego się w układzie poruszającym się ze stałą
prędkością względem źródła światła. Wnioski te stały się podstawą teorii względności Einsteina.
Ze wspólnego początku obu układów wysłany został błysk…
… nie
przechodzi w równanie fali w układzie S1.
W. :
TG przestaje być słuszna o ile prawdziwą jest zasada niezmienniczości prędkości światła.
Szukamy więc innej transformacji, która dla małych prędkości (V/ c → 0) przejmie TG, ponadto
przeprowadzi (2) → (1) i będzie spełniała założenia :
1. Będzie prosta ze względu na "y" i "z", gdyż w równaniu (1) i (2a) y1 → y2 i z1 → z2, czyli TG nie
zaburza y1 = y2 i z1 = z2…
… mierzonych przez zegar będący w ruchu, przyjmujemy, że
zegar, który jest w spoczynku w S1 daje wynik pomiaru czasu "τ" i ten odstęp czasu nazywamy czasem
własnym (dla każdej cząstki elementarnej czas jest określony przez jej czas własny wyznaczony w układzie
związanym z tą cząstką, czyli w układzie, w którym ta cząstka jest w spoczynku. Szukając czasu "t"
wyznaczonego w S2 korzystamy z TL :
t2 = χ (t1 - βx1…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz