TEZY EGZAMINACYJNE Z KATOLICKIEJ NAUKI SPOŁECZNEJ I SPOŁECZNEGO
NAUCZANIA JANA PAWLA II (DALEJ: KNS)
1. KNS jako dyscyplina naukowa: definicja, przedmiot, cel.
KNS (wg Piwowarskiego) to nauczanie społeczne Kościoła Katolickiego oraz oparta na nim naukowa refleksja uczonych specjalistów i działaczy społecznych. Jest to odrębna dyscyplina o charakterze teoretyczno - praktycznym, która posiada cechę niezmienności i rozwojowości, tzn. niezmienne są zasady, na których bazuje, podlega natomiast rozwojowi tak jak zmienia się rzeczywistość społeczno - gospodarcza.
Należy rozróżniać dwa terminy:
- nauczanie społeczne kościoła, które odnosi się do nauczania kościoła hierarchicznego
- dyscyplina naukowa, której nauczanie jest jednym ze źródeł
2. Byt społeczny: zakresy, charakterystyka.
Życie społeczne to byty: -podstawowe - rodzina
-środowiskowe - społeczność lokalna
-wielkie naturalne byty społeczne - naród, państwo.
Człowiek to obywatel wielu bytów społecznych. Jest to zjednoczenie ludzi w celu wspólnego działania dla osiągnięcia jakiegoś dobra. Byt zawsze jest celowy. Celem jest dobro wspólne. Jest ono specyficzne dla bytów ludzkich. Czym innym jest dobro wspólne państwa, rodziny i społeczeństwa. Dobro społeczne ma służyć wszystkim.Wspólne działanie nie oznacza tego samego działania. Jest ono przyporządkowane wspólnemu działaniu. Człowiek jest podmiotem życia społecznego, gospodarczego, kulturowego. Naród jest dla człowieka (a nie odwrotnie). Należy uszanować wartość człowieka. Życie społeczne musi opierać się o zasady etyczne: jeżeli nie będzie tych zasad, to będziemy sami się zabijać.
Zasady:
- zasada peronalizmu - wiąże się z człowiekiem
- zasada solidarności
- zasada sprawiedliwości
- zasada wolności
- zasada dialogu
- zasada tolerancji
-zasada pomocniczości
Podmiotowość człowieka. Człowiek jest podstawową wartością społeczną. Jest człowiek początkiem i celem wszelkiego życia społecznego zaczynając od małżeństwa i rodziny, a kończąc na społeczności ludzkości. Tylko w ten sposób patrząc na człowieka możemy podnieść godność osoby ludzkiej i obronić jej podstawowe prawa. Człowiek jest w centrum społecznego nauczania Kościoła. Katolicka nauka społeczna wypracowała integralną wizję człowieka opartą na jego szczególnej godności. Integralna wizja człowieka ukazuje całościową koncepcję człowieka obejmującą nie tylko jego stronę cielesno-witalną, ale także stronę duchowo-intelektualną. Ponadto integralna wizja człowieka wskazuje na powołanie człowieka do życia i szczęścia przyrodzonego (doczesnego) i nadprzyrodzonego (wiecznego). Godność człowieka, przyrodzona i nadprzyrodzona, sprawia, że nie może on być traktowany jako narzędzie, rzecz, środek w różnych strukturach społecznych. Ludzie muszą żyć społecznie, a struktury społeczne tworzą po to, by im służyły w realizacji powołania życiowego i religijnego.
(…)
…) we Francji. Po II wojnie światowej ogłoszono 75 dokumentów uniwersalnych i regionalnych posiadających moc prawną i liczne deklaracje, Najważniejsze z nich to: - Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (1948), - Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych oraz Pakt Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych (1966),
- Europejska Konwencja Praw Człowieka (1950), - Europejska Karta Społeczna (1961), - Amerykańska…
… moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25, 40). Wcielony Syn Boży jest wzorem i zasadą doskonałej i najbardziej wzniosłej solidarności. Sobór Watykański II kładzie silny nacisk na społeczny aspekt całej ludzkości. Człowiek bowiem z głębi swej natury jest istotą społeczną. Bez kontaktów z innymi nie może ani żyć ani rozwijać siebie samego i swoichuzdolnień (KDK 12). Bogu także podobało się uświęcać…
…
- do wolnego wyboru drogi życiowej i do swobody życia rodzinnego
- do pracy i do własności
- do zrzeszania się
- do emigracji i imigracji
- do udziału w życiu publicznym
- do obrony swych praw
Gaudium et spes i Dignitatis humanae (1965) Soboru Watykańskiego II; Dokument Stolicy Apostolskiej o wolności religijnej (1980); Laborem exercens (1981); Sollicitudo rei socialis (1987); Centesimus annus (1991) Jana…
… komórka życia społecznego złożona z rodziców i dzieci (w tym adoptowane), której celem jest prokreacja, wychowanie i ekspresja osobowości., czyli traktowanie dziecka jako osobę , a nie rzecz, podmiot, a nie przedmiot, cel, a nie środek.
- pierwsza i żywotna komórka społeczeństwa oraz szkoła bogatszego społeczeństwa (Sobór Watykański II)
- pierwotne miejsce humanizacji osoby i społeczeństwa; przyszłość ludzkości idzie przez rodzinę
- przed Soborem Watykańskim II Kościół dostrzegał w rodzinie 2 cele: prokreację i wychowanie dzieci; na Soborze dostrzeżono jeszcze jeden: miłość, która jest centralną wartością małżeństwa i rodziny; rodzina to partnerstwo, świadomość posiadania dzieci, tworzenie się światopoglądu człowieka, odpowiedzialność za rodzinę (wychowanie, zabezpieczenie socjalne)
- Jan Paweł II…
… soborowe
5. Oświecenie i transformacje społeczne.
- pierwszą encykliką społeczną była encyklika Leona XIII z 1891 „Rerum Novarum”, która rozpoczyna ciąg nauczania Kościoła i zaangażowanie z zmiany społeczne
- oświecenie to cały przedział czasowy, który dokonał rewolucji w 5 zasadach:
- odkrycie Ameryki -> zmiana światopoglądu, mapy świata, stosunków gospodarczych
- wystąpienie Lutra -> zatrząsł Kościołem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)