Terytorialna administracja w II RP

Nasza ocena:

3
Pobrań: 581
Wyświetleń: 1995
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Terytorialna administracja w II RP - strona 1 Terytorialna administracja w II RP - strona 2

Fragment notatki:


75.TERYTORIALNA ADMINISTRACJA RZĄDOWA W II RP. KOMPETENCJE WOJEWODY I STAROSTY W II RP wyodrębniono administrację centralną (kierowana przez Radę Ministrów i ministrów) i adm. Terytorialną, którą dzielono na rządową i samorządową.
Terytorialne oddziały administracji rządowej szeregowały się na dwa piony: adm. ogólnej (politycznej) i adm. specjalnej.
Administracja specjalna wykonywała funkcje wchodzące w zakres działania pozostałych resortów. Administracja ogólna realizowała działania należące do resortu spraw wewnętrznych. Organizacje administracji rządowej cechowało zespolenie z organami administracji ogólnej większości działów administracji specjalnej, z pewnymi wyjątkami: przemysłu, handlu rolnictwa, dróg, opieki społecznej oraz w całości- spraw wyznaniowych, sztuki i kultury. Pozostałe działy administracji specjalnej posiadały odrębna strukturę oddziałów terytorialnych.
Fakt zespolenia stanowił przesłankę nazwania administracji ogólnej zespoloną, a administracji specjalnej niezespoloną.
Do celów administracji ogólnej RP podzielono na województwa, powiaty, gminy miejskie i wiejskie. W 1939 roku w Polsce było:
16 województw i jedno miasto wydzielone Warszawa
264 powiaty (w tym 23 grodzkie)
611 gmin miejskich i 3195 wiejskich
W województwach występowali wojewodowie jako organy II instancji, a w Warszawie Komisarz Rządu, a w powiatach starostowie powiatowi lub grodzcy jako organ i instancji. W gminach miejskich i wiejskich nie istniały odrębne organy administracji ogólnej. Jej funkcje wykonywały organy wykonawcze samorządu terytorialnego.
Utrzymanie przez cześć resortów odrębnych organów terytorialnych niezespolonych z administracją ogólną uzasadniano specyfiką ich działalności. Specjalną organizację administracji terytorialnej posiadały resorty: - Spraw Wojskowych, Sprawiedliwości, Skarbu, Poczt i Telegrafów, do 1932 Reform Rolnych, a częściowo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Przemysłu i Handlu, Komunikacji, Opieki Społecznej. Podział kraju dla celów administracji niezespolonej nie pokrywał się z podziałem dokonanym dla celów administracji ogólnej. Organizacja administracji rządowej ogólnej i specjalnej zbudowana była hierarchiczno- instancyjnie, organy niższe podporządkowano wyższym, wyrażając to w zależności osobowej i służbowej i w obowiązku wykonywania poleceń.
Wojewoda- mianowany był przez prezydenta na wniosek ministra spraw wewnętrznych, uchwalony przez Radę Ministrów. Pod względem osobowym podlegał ministrowi spraw wewnętrznych. W zakresie służbowym jego władzą przełożoną byli właściwie w danej sprawie ministrowie.
Był przedstawicielem rządu im szefem administracji ogólnej i tych działów administracji specjalnej, które były zespolone z ogólną.


(…)

… bezpieczeństwo i porządek publiczny
podlegały mu organy policji, które kontrolował i wydawał im polecenia
orzecznictwo w sprawach wykroczeń karno- administracyjnych
starostwa- czynnik społeczny współdziałający ze starostą. Reprezentowały organy samorządu powiatowego, sejmiki i wydziały powiatowe
Administrację w miastach wydzielonych, powyżej 75 tysięcy, sprawował od 1932 roku Starosta Grodzki, miał te same…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz