To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Terroryzm a walka narodowowyzwoleńcza W świetle współczesnego prawa międzynarodowego walka o realizację prawa do
samostanowienia i uzyskanie niepodległości jest legalna. W doktrynie podkreśla się, że
wśród najważniejszych kierunków rozwoju prawa międzynarodowego po II wojnie światowej,
a w szczególności - po przyjęciu Karty Narodów Zjednoczonych, należy wskazać
właśnie m.in. uznanie praw narodów do samostanowienia i niezależności oraz przyznanie
tego, że narody mają prawo do walki i to środkami przemocy. Osoby prowadzące taką
walkę są uznawane za kombatantów, którzy nie mogą być karani za sam fakt jej podjęcia,
lecz równocześnie muszą przestrzegać praw i obyczajów wojny.
ONZ nie utożsamia walki narodowowyzwoleńczej z terroryzmem i potwierdza jej zgodność z zasadami prawa międzynarodowego, wskazując równocześnie, że terroryzm nie może być uznany za legalną formę tej walki. Legalność walki narodowowyzwoleńczej nie oznacza przyznania ugrupowaniom prowadzącym taką walkę prawa do dowolnego wyboru stosowanych środków i metod, w szczególności nie mają one prawa do posługiwania się metodami terrorystycznymi. Prawa i obowiązki uczestników konfliktów zbrojnych - strony wojujące nie mają nieograniczonego prawa wyboru środków szkodzenia nieprzyjacielowi, ponieważ zasadniczym celem wojny jest pokonanie przeciwnika i narzucenie mu swojej woli, a zatem środki te muszą być ograniczone do osiągnięcia tego celu
-Działalność terrorystyczna stanowi jedną z form prowadzenia działań wojennych, których międzynarodowe prawo humanitarne zabrania. Zakaz ten ma charakter bezwzględny, od którego nie dopuszcza się żadnych wyjątków
-prawa i obowiązki wojenne stosuje się nie tylko do armii regularnych, lecz także pospolitego ruszenia i oddziałów ochotniczych, jeśli mają one na czele osobę odpowiedzialną za swoich podwładnych, noszą stałą i dającą się rozpoznać z daleka odznakę wyróżniającą, jawnie noszą broń i przestrzegają w swych działaniach praw i zwyczajów wojennych
- minimalne wymogi zachowań wobec osób niebiorących udziału w walce. Są i pozostaną zakazane w stosunku do wyżej wymienionych osób w każdym czasie i każdym miejscu: a) zamachy na życie i nietykalność cielesna, w szczególności zabójstwa we
wszelkiej postaci, okaleczenia, okrutne traktowanie, tortury i męki
b)branie zakładników c) zamachy na godność osobistą, a w szczególności traktowanie poniżające
i upokarzające
d) skazywanie i wykonywanie egzekucji bez uprzedniego wyroku, wydanego
przez sąd należycie ukonstytuowany i dający gwarancje procesowe, uznane
(…)
… zadaniem społeczności międzynarodowej w sytuacji katastrofy
humanitarnej jest zapewnienie przestrzegania podstawowych praw człowieka,
co następuje właśnie w formie interwencji humanitarnej, podejmowanej albo za
zgodą zainteresowanego (upadającego) państwa, albo z inicjatywy organizacji
regionalnych, albo z upoważnienia Rady Bezpieczeństwa ONZ, która masowe
i poważne naruszenia praw człowieka traktuje…
… uprzedniego wyroku, wydanego
przez sąd należycie ukonstytuowany i dający gwarancje procesowe, uznane
za niezbędne przez narody cywilizowane
Celem
ataków nie mogą być ani ludność cywilna jako taka, ani osoby cywilne; zabronione są
akty i groźby przemocy, których głównym celem jest zastraszenie ludności cywilnej.
Wojna z terroryzmem w świetle prawa międzynarodowego
Sformułowanie „wojna z terroryzmem” znalazło…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)