TERMIN SPEŁNIENIA ŚWIADCZENIA
O terminie decyduje treść lub właściwość zobowiązania
Gdy na tej podstawie nie da się ustalić terminu świadczenia znajduje zastosowanie art. 455 KC wg, którego świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Decyzja należy do wierzyciela. Realizuje on ją przez złożenie oświadczenia dłużnikowi, w którym wzywa go do spełnienia świadczenia. Wierzycielowi przysługuje uprawnienie do określenia terminów, ale także wielkości poszczególnych części świadczeń, jeżeli strony zastrzegły w umowie, że spełnienie świadczenia następować będzie częściami. Uprawnienie wierzyciela ograniczone jest trzema przesłankami:
Oświadczenie wierzyciela ma być złożone w czasie właściwym
Uwzględniać powinno możliwości dłużnika
Wierzyciel powinien rozważyć także sposób spełnienia świadczenia
W wyjątkowych sytuacjach, gdy interes wierzyciela jest zagrożony, może on żądać spełnienia świadczenia nawet przed nadejściem terminu zastrzeżonego w treści zobowiązania. Terminy mogą być zastrzeżone na korzyść dłużnika, wierzyciela, albo obu stron.
W przypadkach, gdy termin spełnienia świadczenia oznaczony został w treści czynności prawnej, a nie określono w niej na czyją korzyść został zastrzeżony- termin ten został zastrzeżony na korzyść dłużnika.
Wymagalność
Jeżeli dłużnik nie spełnił świadczenia, to z upływem tego terminu:
Dłużnik opóźnia się ze świadczeniem albo popada w zwłokę, o ile opóźnienie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność Wierzyciel może dochodzić spełnienia świadczenia na drodze sądowej, gdyż jego roszczenie stało się wymagalne- zaczął biec termin przedawnienia roszczenia. Termin wymagalności przypada w dniu następującym po terminie spełnienia świadczenia.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)