Teoria konfliktu Zapoczątkowana przez Karola Marksa (1818-1883), G. Simmela, kontynuowana częściowo przez Maxa Webera, R. Dahrendorfa, Cosera i innych
Teoria konfliktu proponuje ogólny model funkcjonowania społeczeństwa, odrzucając jednak funkcjonalistyczne założenie o konsensie społecznym (zgodzie, harmonii).
Podkreśla się w tej koncepcji znaczenie podziałów społecznych. Nacisk kładziony jest na zagadnienia związane z władzą, nierównością i walką. Ład społeczny jest pewnym nieosiągalnym ideałem. Zakładają oni, że wewnątrz społeczeństwa dominują przede wszystkim sprzeczności, ścieranie się interesów poszczególnych klas , warstw i grup społecznych . Ład społeczny jest jedynie chwiejną równowagą. Społeczeństwo składa się z różnych grup starających się zrealizować własne interesy. Odmienność tych interesów sprawia, że zawsze istnieje potencjalny konflikt i że pewne grupy mają większe szanse na odniesienie korzyści niż inne. Marks stworzył MATERIALIZM DIALEKTYCZNY - zakłada, że nowo powstałe struktury będą doskonalsze od starszych, bardziej represyjnych. Dlatego w konflikcie Marks nie widział zła, tylko dobro - motor napędowy postępu
Uważał, że podstawowe prawa historii można odnaleźć w strukturze ekonomicznej społeczeństwa TEORIA KONFLIKTU Każdy rodzaj organizacji społecznej zawiera konfliktorodne nierówności , polegające na tym, że ci, którzy posiadają lub kontrolują środki produkcji , mają skłonności do umacniania władzy i rozwijania ideologii uzasadniających utrzymanie przez nich tych przywilejów, natomiast ci, którzy nie posiadają środków produkcji, w końcu zwracają się przeciwko owym uprzywilejowanym. W systemach społecznych zawsze utrzymuje się choćby na minimalnym poziomie napięcie pomiędzy pracownikami i pracodawcami i ten „konflikt interesów”, od czasu do czasu przekształca się w otwarty konflikt, doprowadzając do przemian społecznych.
Władza, autorytet staja się przyczyną występowania rywalizacji i współzawodniczenia ludzi. Powstają spolaryzowane grupy społeczne rządzących i rządzonych. Ich celem jest utrzymanie lub zdobycie władzy. Najważniejsze jest uświadomienie sobie przez ludzi przynależnych do danej grupy, że mają inne cele, niż te zakładane przez rządzących. L.Coser Konflikt nie powinien być pojmowany jako przejaw dezintegracji i rozkładu w każdym przypadku. Wprawdzie tradycyjne instytucje społeczne starają się blokować destrukcyjne skutki niezadowolenia. Jednak dopuszczenie do swobodnego artykułowania przeciwstawnych interesów może dawać lepsze rezultaty. L. Coser definiuje więc konflikt jako społecznie funkcjonalny. Jest on bowiem formą rozładowywania napięć, czyli sprzyja integracji wewnętrznej (instytucjonalizacja konfliktu). Odmienność poglądów czy konflikty nie muszą rozbijać i niszczyć istniejącego porządku, ale mogą być traktowane jako procesy wzmacniające integrację społeczną. Zwiększają bowiem elastyczność struktury społecznej i zwiększają jej podatność na zmiany.
(…)
… społeczną. Zwiększają bowiem elastyczność struktury społecznej i zwiększają jej podatność na zmiany.
Teoria wymiany Teoria wymiany zrodziła się z opozycji wobec funkcjonalizmu, lecz jestw równej mierze odległa jest od teorii konfliktu.
Założenia indywidualistyczne i psychologistyczne.
Funkcjonalizm i teoria konfliktu zakładały prymat społecznych całości nad jednostką.
Według teorii wymiany jednostka…
… zachowuje się tak, by być nagradzaną, jednakże styka się z innymi ludźmi, którzy także pragną być nagradzani przez nią. W efekcie życie społeczne nie jest niczym innym, jak wymianą nagród pomiędzy pojedynczymi osobnikami. Teoria wymiany G. Homans, P. Blau Traktuje interakcję jako wzajemną wymianę pewnych dóbr czy wartości między partnerami. Modelem myślowym jest tutaj transakcja ekonomiczna, akt kupna…
….
2. Identyfikacja partnera jako kogoś ważnego dla mnie lub nieważnego („istotnego innego” lub „nieistotnego innego”) z punktu widzenia tego, co chcę osiągnąć, a także określenie jego tożsamości (kim on jest?).
3. Definicja sytuacji, w jakiej razem z partnerem się znajdujemy, rozpoznanie wszystkich istotnych okoliczności otoczenia, tła, w którym interakcja zachodzi. 4. Interpretacja gestów, słów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)