Teorie polityki - racjonalna, instytucjonalna, konsensualna.
Konsensualne myślenie wzięło się stąd, iż zauważono, że polityka to także zdolność kompromisu. Główne założenia:
Przeznaczenie dla dobra wspólnego.
Porozumiewanie się, współpraca.
A wszystko to w celu utrzymania równowagi.
polityka - sztuka dochodzenia do kompromisu w stosunkach społecznych, umiejętność prowadzenia dialogu i komunikowania się.
Z tej def. wynika pewien problem, bo wszyscy nie mogą się porozumieć. A w takim razie powstaje problem, kogo wykluczyć z dialogu i dlaczego?
Komunikowanie się jest w ogóle cechą polityka, bo to on się komunikuje z wyborcami. Komunikacja ta odbywa się jednak tylko w jedną stronę. Władza zazwyczaj tylko mówi do swoich wyborców.
Trudno jest współpracować, gdy równowaga zostanie naruszona bądź też, gdy jest inaczej definiowana. Ważne są warunki dialogu - kto ma wpływ na warunki, ma wpływ na dialog.
Instytucjonalne myślenie(jeszcze w starożytności Grecy zauważyli, że polityka to instytucje, bo u nich było dużo instytucji wykształconych, organizowały one życie społeczne)
polityka - działalność wykonywana w państwie w instytucjach i poprzez instytucje na rzecz realizacji celów społecznych.
Instytucja to struktura, oparta na normach prawnych, tworząca ramy działania.
Problemy wynikające z tej def. to fakt, że na politykę patrzy się tu tylko a w rzeczywistości są dziedziny oparte na precedensach, zwyczajach.
W XX w. zauważono, że ta def. jest zbyt restrykcyjna, stąd wynikł neoinstytucjonalizm, jako wszelka forma zachowań ludzkich w zwyczajach i tradycji.
Prakseologiczne myślenie jest ukierunkowane na skuteczność działania. Podejście to przeszło z ekonomii w latach 70 - tych i oparte było na założeniu, by politykę uwolnić od ideologii(to znamionowało początek myślenia postpolitycznego). Uznano bowiem, że polityka przestaje być polityką, jeśli pojawiają się w niej wartości. Polityka powinna być więc rodzajem działania, nadzoru, umiejętności zarządzania.
Każda polityka dzieje się na rynku politycznym, na którym nie ma wartości i ideologii, podobnie jak na rynku ekonomicznym. Struktura rynku politycznego jest podobna do ekonomicznego - mamy kupujących i sprzedających. Na rynku funkcjonuje prawo, ale da się je obejść.
Polityka w sensie rynkowym ma różne warianty:
Teoria wyboru publicznego(public choice), gdzie polityka to zdolność dokonywania racjonalnych wyborów na rynku politycznym w zakresie wyboru dóbr.
Głównym zarzutem wobec tego patrzenia na politykę jest fakt, że ludzie wcale nie zachowują się racjonalnie.
(…)
… zarzutem wobec tego patrzenia na politykę jest fakt, że ludzie wcale nie zachowują się racjonalnie.
Teoria gier, w 1944 r. John von Neumann i Oskar Morgenstern stworzyli pracę dot. gier, związanych z ekonomią. Politykę traktuje się, jako grę, w której są określone reguły, uczestnicy grają między sobą. Pojawia się problem opisania reguł tej gry. Reguły gry powinny być akceptowane przez obie strony…
…, która te fundamentalne różnice będzie znosić.
Krytyka demokracji przedstawicielskiej zasadza się na tym, że podejmując decyzje polityczne, obywatele działają z pozycji indywidualnych jednostek, choć te decyzje będą miały konsekwencje grupowe, dla wszystkich. Stąd postulat działania grupowego, wypracowania w procesie deliberacji, dobra wspólnego.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)