Teoria systemów osadniczych Christallera

Teoria systemów osadniczych Christallera mówi o prawidłowościach rozmieszczenia osiedli (miast i wsi) oraz o ich hierarchii. Christaller oparł swoją teorię m. in. na tym, że każdy ośrodek (wieś, osiedle i miasto) jest ściśle powiązany z otaczającym go obszarem, ponadto ośrodek i otaczający go obszar wzajemnie na siebie oddziałują. Hierarchiczność systemu osiedli centralnych w teorii W. Christallera przejawia się w podziale ośrodków centralnych, na ośrodki wyższego i niższego rzędu . Ośrodki centralne różnią się wielkością (dużych ośrodków jest mniej, a małych więcej). Ośrodki większe (wyższego rzędu w hierarchii) oddziałują na większe obszary i spełniają więcej funkcji centralnych - ich poziom centralności jest wyższy. Ośrodki niższego rzędu oferują dobra i usługi niż­szego rzędu, natomiast ośrodki wyższego rzędu oferują dobra i usługi zarówno niż­szego, jak i wyższego rzędu. Ranga dóbr i usług jest określana poprzez przestrzenny zasięg ich sprzedaży, czyli maksymalną odległość, którą rozpro­szona ludność gotowa jest pokonywać, aby je nabyć. Ranga ośrodka jest funkcją trzech cech: rozległością obsługiwane­go obszaru, liczbą ludności zamieszkującej obszar,
wysokością dochodów netto tej ludności
... zobacz całą notatkę