To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
TEORIA PRZEDSIĘBIORSTWA
Struktury organizacyjne
STRUKTURA LINIOWA
jest najprostszym i podstawowym typem organizacji pracy. Opiera się ona na wyodrębnieniu kierownika oraz podlegającym mu pracowników. Zespół pracujący nad danym zadaniem charakteryzuje się tym, że wszyscy współpracownicy znajdują się na tym samym szczeblu w hierarchii, odpowiadając jedynie kierownikowi projektu, który jest ich bezpośrednim przełożonym.
Zalety + Niewątpliwą zaletą tej struktury jest jedność kierowania. Pracownicy posiadają tylko jednego, stałego kierownika, dzięki czemu nie występują sprzeczności w wydawanych poleceniach i wykonywanych zleceniach (może to mieć miejsce w przypadku, gdy zespół tworzony jest tylko na czas zadania, a pracownicy oprócz szefa projektu podlegają również kierownikowi ich komórki macierzystej). + Kolejną zaletą jest fakt, iż w strukturze liniowej personel pracuje cały czas na tym samym miejscu, nie ma tu przenoszenia pracowników do innego działu czy zespołu. Stworzone grupy są stałe i niezmienne pod względem ich składu. + Struktura ta nie wymaga wysokich nakładów koordynacyjnych. Kierownik działu jest równocześnie osobą nadzorującą i koordynującą pracę zespołu.
Wady - Z drugiej strony pełniąc obie funkcje kierownik działu jest bardziej obciążony. Oprócz stałych obowiązków staje się on również kierownikiem projektu. - Wadą tej struktury jest to, iż nie zawsze w obrębie danego wydziału znajdują się fachowi i jakościowo odpowiedni do zadania pracownicy. Struktura liniowa jest najczęściej stosowana w małych przedsiębiorstwach ze względu na niewielką liczbę zatrudnianych pracowników oraz łatwość wprowadzenia i stosowania.
STRUKTURA SZTABOWO-LINIOWA
jest oparta na dominacji więzi podporządkowania między elementami przedsiębiorstwa, chociaż dopuszcza się również występowanie więzi funkcjonalnych. W strukturze liniowo-sztabowej występują komórki sztabowe (sztaby doradcze). Dzięki wyodrębnieniu "linii i sztabu" możliwe jest zachowanie zasady jedności kierowania, ponieważ komórki funkcjonalne (sztabowe) mogą wpływać na zachowanie wykonawców tylko za pośrednictwem kierowników liniowych. W tym typie struktury organizacyjnej występują rozbudowane więzi funkcjonalne o różnym kierunku i przebiegu.
Zalety: + Jednolitość rozkazodawstwa + Branie pod uwagę specjalistycznego wsparcia + Fachowe przygotowanie procesu decyzyjnego dzięki wykorzystaniu wiedzy specjalistów + Obciążenie komórek liniowych Wady: - Konflikty na linii menadżer- komórka sztabowa, wynikające z faktu posiadania wiedzy przez komórki sztabowe a władzy przez komórki liniowe - Skłonność do autonomizacji komórek sztabowych i przejmowanie przez nie funkcji komórek liniowych oraz związane z tym ryzyko nadmiernego wzrostu liczby Komorek sztabowych
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)