To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Teoria konstrukcji podziemnych
Rozpatrując układ konstrukcyjny: obudowa-górotwór musimy korzystać z dwóch działów mechaniki — mechaniki budowli i mechaniki górotworu - z wyraźnym wskazaniem na ten dział, w którym tkwią bardziej wiarygodne możliwości określenia stanu wytężenia obudowy. Bardziej jednoznacznie można określić właściwości i pracę statyczną obudowy, jako elementu ciągłego pracującego w stanie przed zniszczeniem, niż górotworu zwykle naruszonego osłabieniami bądź nie-ciągłościami. Obliczenia układu będą więc formułowane w konwencji sił wypadkowych lub rozłożonych z uwzględnieniem uproszczeń wynikających z metod mechaniki budowli (konstrukcji prętowych) i wytrzymałości materiałów. Celem tych obliczeń ma być ocena nośności układu obudowa-górotwór w warunkach optymalnej współpracy obudowy z górotworem.
W ramach teorii konstrukcji podziemnych należy rozwiązać następujące problemy techniczne:
• przebieg współpracy obudowy z górotworem,
• kształtowanie się ciśnienia górotworu na obudowę w procesie przemieszczenia układu obudowa-górotwór,
» ocena globalnych i lokalnych właściwości górotworu,
• wyznaczenie sił wewnętrznych i określenie nośności konstrukcji podziemnych,
• optymalizacja układu konstrukcyjnego obudowa-górotwór w sensie maksymalizacji jego bezpieczeństwa i minimalizacji kosztów realizacji budowli podziemnych.
Podział budowli podziemnych. W ogólnym podziale budowli podziemnych na komory i tunele szczególną uwagę poświęcono tunelom jako klasycznym przykładom budownictwa podziemnego. Oprócz budowli podstawowych budownictwo podziemne zajmuje się także budowlami pomocniczymi. Są to obiekty liniowe: orientowane pionowo i zwane szybami oraz małe obiekty ukierunkowane na orientację poziomą (do 15 nr2 w przekroju poprzecznym) zwane sztolniami. Wszystkie obiekty budownictwa podziemnego wykonuje się według określonej metody i można je z tego względu podzielić na:
* wykonywane metodami górniczymi,
* drążone metodą tarczową,
* posadowione metodami odkrywkowymi,
* realizowane metodami specjalnymi.
Podział ten ułatwia przyporządkowanie projektowanej budowli podziemnej do realnych warunków jej realizacji. Jest to jedna z ważniejszych cech budownictwa podziemnego. Projekt techniczny budowli, zwłaszcza jej konstrukcji, musi uwzględniać możliwości jej wykonania w konkretnych warunkach geotechnicznych.
Tunel jest budowlą inżynieryjną, najczęściej typu komunikacyjnego zlokalizowaną pod przeszkodą. Jego odpowiednikiem jest most, wiadukt bądź wykop, nasyp pokonujący przeszkodę jako budowla naziemna. Przeszkodami, pod którymi wykonuje się tunele są strome wzniesienia, zwłaszcza górskie, akweny (rzeki, cieśniny) oraz gęsto zabudowane lub intensywnie uzbrojone urządzeniami inżynieryjnymi tereny miejskie i przemysłowe.
(…)
… mogą służyć, tunele dzieli się na cztery grupy:
• komunikacyjne z różnymi rodzajami transportu,
• hydrotecnrriczne na potrzeby elektrowni wodnych i zaopatrzenia miast lub zakładów przemysłowych w wodę,
• komunalne związane z gospodarką miejską (kanalizacją, instalacjami mżynieryj-nymi itp.),
•przemysłowe przeznaczone dla transportu, wentylacji i odwodnienia w kopalniach i innych obiektach przemysłowych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)