To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Obciążenia budowli podziemnych
Wymiarowanie konstrukcji podziemnych musi poprzedzać znajomość ich obciążeń. W projektowaniu budowli naziemnych są one podawane w normach, wytycznych bądź podawane przez przyszłych użytkowników. W projektowaniu budowli podziemnych podstawowe obciążenia musi ustalić projektant, a z ustaleń normowych może jedynie wykorzystać odpowiednie współczynniki bezpieczeństwa konstrukcji. Ogólnie na obciążenie podstawowe składa się ciężar własny konstrukcji, oddziaływanie górotworu i naziomu jako ciśnienie pionowe, boczne i spągowe, a także oddziaływanie pojazdów, urządzeń lub wyposażenia budowli. Dokładna ocena poszczególnych składników tego obciążenia jest bardzo skomplikowana z powodu ścisłej zależności oddziaływań i reakcji konstrukcji otoczonej górotworem, czyli złożoności współpracy układu nośnego obudowa-górotwór. Wiadomo na przykład, że obciążenie od pojazdów w tunelach jednopoziomowych przekazywane są prawie natychmiast na górotwór, są szybko wygaszane i jako oddziaływania lokalne nie wpływają na pracę statyczną, wytężenie całej konstrukcji. Wewnętrzne obciążenia mogą odegrać większą rolę tylko w budowlach wielopoziomowych lub tunelach hydrotechnicznych wypełnionych wodą pod bardzo dużym ciśnieniem. Z kolei obciążenia przekazywane od naziomu zależą przede wszystkim od głębokości posadowienia budowli. Przy małym nadkładzie, do jednego metra, charakter obciążenia będzie odpowiadał rodzajowi oddziaływań naziomu, a więc mogą to być - zależnie od okoliczności - obciążenia statyczne bądź dynamiczne, skupione lub rozłożone z różnymi przedziałami ich przyłożenia Dopiero przy nadkładzie powyżej jednego metra wszystkie obciążenia obudowy można traktować jako ekwiwalentne obciążenia statyczne, równomiernie rozłożone w zasięgu naziomu. Zagłębienie budowli podziemnej poniżej strefy przemarzania uwalniają również od istotnych wpływów termicznych, a przede wszystkim obciążeń wynikających ze zmiany temperatury. Stosowane w budownictwie podziemnym dylatacje są zwykle dylatacjarni technologicznymi. Do takich należą niewątpliwie dylatacje między 20-30-metrowymi sztywiiymi segmentami obudowy tuneli. Dylatacje mogą natomiast mieć związek z niejednorodnym osiadaniem budowli podziemnych np. na terenach górniczych, pod nasypami kolejowymi lub drogowymi itp.
Charakter obciążenia obudowy zależy też od metody wykonania budowli podziemnej. Można przyjąć, że obiekty wykonane sposobami podziemnymi są obciążone tylko symetrycznie i równomiernie rozłożonym ciśnieniem górotworu, natomiast budowle wykonywane metodami odkrywkowymi są zwykle zasypywane jednostronnie i muszą być rozpatrywane zarówno w układzie symetrycznych, jak i asymetrycznych obciążeń. W typowych schematach obliczeniowych można więc przyjąć, że obudowy znajdują się w niezaburzonym, regularnie zalegającym górotworze na głębokości przekraczającej jeden metr pod powierzchnią terenu. Teren jest płasko wyrównany prostopadle do osi podłużnej budowli, a nadkład nad jej stropem zmienia się bardzo nieznacznie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)