To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Współpraca konstrukcji z górotworem
Rozważmy dwa skrajne przypadki naruszenia pierwotnego stanu naprężenia górotworu spowodowane robotami podziemnymi;
• całkowite naruszenie nadkładu wskutek wykonywania budowli podziemnej metodą odkrywkową na małej głębokości (rys. 6.2),
• częściowe naruszenie górotworu na skutek wydrążenia wyrobiska metodą podziemną na dużej głębokości (rys. 6.3).
Stopień ostatecznego naruszenia górotworu mimo różnych metod wykonania zależy jednak głównie od wielkości jego przemieszczenia do wnętrza wyrobiska i jest ściśle uzależniony od współpracy z obudową, zwłaszcza z podatnością jej stropu. W rozpatrywanych przypadkach przeanalizujemy odpowiednio dwa rodzaje obudów:
• skrzynkową z podatnym stropem i sztywnymi ścianami,
* trójprzegubową kołową. Pionowe rzeczywiste obciążenie tych obudów
będzie uzależnione od przemieszczenia stropu obudowy i wielkości odprężenia rozluźniającego się nadkładu, czyli od podatności powstałego układu obudowa-górotwór. Układ ten jest więc zespolonym statycznie niewyznaczalnym ustrojem wymagającym wyznaczenia obciążenia jako niewiadomej.
W przypadku wykonania obudowy metodą odkrywkową (wykonanie wykopu, obudowy i zasypanie budowli), podczas zasypywania podatnego stropu obudowy ponowne zagęszczenie gruntu do stanu pierwotnego nie będzie praktycznie osiągalne. Teoretycznie zagęszczę nie takie byłoby możliwe tylko w przypadku stropu absolutnie sztywnego bądź podpartego niepodatnymi podporami (rys.6.4). Dla obudowy odkształcalnej stopień zagęszczenia poszczególnych warstw zasypki jest uzależniony od nośnej charakterystyki stropu, wyrażającej się jako narastająca funkcja jego przemieszczenia 5 (rys. 6.5), pD = pJ8). Wraz z odkształceniem stropu osiada także cześć zalegającego nad nim nadkładu, zapewniając ciągłość przemieszczeń całego układu nośnego obudowa-górotwór u- 8.
Proces zagęszczenia poszczególnych warstw n zasypki łączy się z redukcją oddziaływania górotworu na strop obudowy, a więc jego obciążenia. Będzie ono malejącą funkcją przemieszczenia odprężającego się górotworu (rys. 6.6) p =p(u).
Część ciężaru górotworu zostanie przekazana na ściany (ociosy) wykopu wskutek rozwijającego się procesu zaklinowania, zasklepienia formowanego nadkładu. Bezpośrednio nad stropem obudowy powstanie układ przenoszący głównie naprężenia skierowane normalnie do jego powierzchni, czyli ciśnienia górotworu, a w strefie zasklepionej - dodatkowo naprężenia obwodowe, rozpór okalający wyrobisko podziemne. Wypadkowa wzrastającego rozporu stanie się źródłem dodatkowego odciążenia obudowy, ponieważ spowoduje wzrost tarcia i oporu górotworu na ścinanie na powierzchniach jego poślizgu skierowanego w stronę wyrobiska (rys.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)