TEOLOGIA PISMA ŚWIĘTEGO
PISMO ŚWIĘTE MÓWI O SOBIE Prorocy - mają świadomość, że wypowiadane przez nich słowa pochodzą nie od nich, lecz są słowami Boga („mówi Bóg”, „wyrocznia Pana”). Prorocy głoszą słowo, które najpierw sami otrzymali. Używają formuły „tak mówi...”, gdyż w tamtych czasach wszyscy posłowie mówili w ten sposób („tak mówi Bóg, Jan Kowalski”) Pisma - w judaizmie nie ma dogmatu o natchnieniu całego ST (tylko Tora uważana jest za natchnioną). Dogmat o natchnieniu całego Pisma jest specyficznie chrześcijański, natomiast Pismo jest judeochrześcijańskie. W judaizmie i islamie natchnienie tekstu eliminuje jakikolwiek czynny udział człowieka w procesie powstawania dzieła (Mojżesz dostał gotowe tablice, Mohamed gotowy Koran). Inaczej jest w chrześcijaństwie - inicjatywa jest ludzka. Człowiek czynnie bierze udział w powstaniu tekstu o boskim autorytecie. NT 2Tm 3,16 . Tekst ten powstał około 60-100 r. Należy do literatury popawłowej - kontynuującej jego dzieło. Autor nieznany. List ma charakter typowo duszpasterski (analogicznie do „Regula Pastoralis” Grzegorza Wielkiego). Takie pisma powstają w czasach kryzysu w Kościele, a nie podczas jego rozkwitu. List do Tymoteusza powstał w czasach, gdy problemem w Kościele stało się mnożenie się autorytetów (a autorytety są jak pieniądze - im ich więcej tym mają mniejszą wartość). Było zbyt wielu nauczycieli - nowinkarzy. Należało wprowadzić porządek w świat autorytetów. Ogromnym problemem była też konfrontacja z gnozą (dokładnie nie są znane źródła gnozy). Istniała gnoza, z której chrześcijaństwo korzystało (potrzeba ulogicznienia wiary) i taka, która była wroga chrześcijaństwu
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)