To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ROZWÓJ NAUKI O NATCHNIENIU Literatura judaistyczna Talmud (Palestyński i Babiloński) - zbiór praw. Bóg przemówił do Narodu Wybranego nie tylko przez proroków (z których największy był Mojżesz), ale też przez ich pisma. Są one pochodzenia Boskiego i należy je uważać na święte w następującej kolejności: Tora, Księgi Prorockie, inne Księgi Biblijne. Wszystkie one „plamią ręce”
Józef Flawiusz „Kontra Appionem” - Księgi są przez cały Naród uważane za święte. Flawiusz gotów jest oddać za nie życie. Boży charakter tych Ksiąg jest wynikiem natchnienia, pod wpływem którego pisali prorocy. Nie wolno z tych Ksiąg nic ująć ani nic do nich dodać.
IV Księga Ezdrasza Żydzi z diaspory - przetłumaczyli ST na grecki (Septuaginta). Procesowi tłumaczenia też towarzyszy natchnienie. Filon Aleksandryjski - chciał wyjaśnić naturę proroctwa. Duch Boga sprawiał, że prorok wypowiadał słowa, których nie był świadomy. Tłumaczenie (Septuaginta) też podlega natchnieniu. Literatura chrześcijańska Okres patrystyczny Klemens Rzymski (List do Koryntian) - około 80-90 r.
Kor 13,1;13,3 - zestawia tekst Jezusa z Iż 66,2. Duch Święty jest autorem przypowieści o oddanym słudze Jahwe (Kor 14,2). „W Piśmie św. Przemawia sam Bóg” (Kor 18,1) przez Ducha Św. (Kor 32,1-6). Przykładem jest Ps 34,12-18. Natchnienie wg. Klemensa - to równoważność słów Pisma ze słowami Boga (słowa Pisma są słowami Boga). Bóg wypowiada się jako Ojciec, Syn, a szczególnie jako Duch Święty.
Orygenes - II/III w
Nie jest on papieżem, tylko teologiem, więc jego stanowisko nie jest oficjalnym stanowiskiem Kościoła. Pismo = słowo Boże (pisarz występuje in persona Christi)
Sobór w Nicei 325 Kanon 17 „O duchownych zajmujących się lichwą” cytuje Ps 15,5 mówiąc, że są to „słowa Boskiego Pisma”. Ich pochodzenie i Boży autorytet są niepodważalne.
Cyryl Jerozolimski - ok. 350
Używa sformułowania „natchnione Pisma Starego i Nowego Testamentu” - ma na myśli konkretne Księgi, kanon. „Jeden jest bowiem Bóg obu testamentów, który nas przez nie wychował i pouczył.... Nie czytaj apokryfów. Są to pisma wątpliwe. Czytaj Boże Księgi”. Cyryl broni Pisma przez apokryfami, jak również przed próbami okrojenia kanonu.
Sobór w Konstantynopolu 381
W Credo Nicejsko-Konstantynopolitańskim, którego brzmienie ustalono w Konstantynopolu uchwalono formułę, dotyczącą Ducha Świętego „Który mówił przez proroków”. Przez proroków należy rozumieć cały ST.
Sobór w Efezie
(…)
… do Cyryla Aleksandryjskiego - „Pisma Boże”. List Jana o pokoju - „pochodząca os Boga nauka Pawła”
Zniesiono ustalenia Soboru w Konstantynopolu dot. Natchnienia. Nie było w tym czasie konieczności stworzenia orzeczeń doktrynalnych odnośnie Pisma św, bo wiara ludu była bardzo silna.
Od średniowiecza do Soboru Trydenckiego
Arabowie
Awicenna (XI)- proroctwo jest skutkiem działania sił naturalnych…
…, ponieważ pod natchnieniem tego samego Ducha Świętego w obydwu Testamentach mówili święci mężowie.”
Sobór Trydencki 1545
Został zwołany w walce z reformacją. Przeciwko liberalnym protestantom ustalono, że Księgi ST i NT cieszą się „jednakową powagą i szacunkiem” ponieważ „jeden jest Bóg obydwu Testamentów” oraz zostały przekazane Kościołowi „bądź przez ustne nauczanie Chrystusa, bądź podyktowane przez Ducha Św” (a Spiritu…
… (XIII) - proroctwo należy do charyzmatów poznawczych. Prorok zdobywa poznanie za pośrednictwem oświecenia albo naturalnym rozumem (dot. poznania prawd naturalnych). Przyczyną sprawczą poznania prorockiego jest Bóg. Poznanie może być udzielane wprost (oświecenie rozumu) lub przez obrazy, których Bóg udzielał prorokom. Działanie Boga nie ogranicza się do poznania tych obrazów, ale rozciąga…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)