To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
POGLĄDY O NATCHNIENIU W XX WIEKU Lagrange Rozważał pojęcie autorstwa Bożego. Próbował określić stosunek natchnienia do objawienia i sposób oddziaływania Boga na człowieka. Autorstwa Boże jest konsekwencją charyzmatu natchnienia. Autor natchniony pisząc korzysta z dwóch źródeł. Jest to:
Objawienie - rodzaj Boskiego oświecenia (Bóg mówi człowiekowi to, czego on wcześniej nie wiedział)
Rozum i doświadczenie
Wszystko w Piśmie św. jest natchnione, ale nie wszystko objawione. Stąd wynikają nieścisłości w Biblii, opisy okrucieństw itp. zjawiska uwarunkowane wpływami zewnętrznymi. Bóg ma wpływ wewnętrzny (na rozum, wolę i władze wykonawcze). Czasem może to być jednak uzupełnione okolicznościami zewnętrznymi.
Benoit Uczeń Lagranga. Wzbogacił pojęcie natchnienia o treści specyficznie biblijne. Wyróżnił trzy rodzaje natchnienia:
Pasterskie - do działania prorockie - do mówienia
hagiograficzne - do pisania
Te trzy formy natchnienia są ze sobą ściśle powiązane, są dziełem tego samego Ducha. Czasem występują jednocześnie (np. u Mojżesza, u św. Pawła). Objawienie jest konsekwencją, celem i dopełnieniem natchnienia. Objawienie to zakomunikowanie tajemnicy, a natchnienie to bodziec do jej poznania. Są to pojęcia odrębne ale ściśle ze sobą związane. Karl Rahner Dogmatyk (nie biblista), wskazuje na niepełność dotychczasowych prób wyjaśnienia natchnienia. Skupia się na stosunku Pismo - Kościół. Biblia jest jedynym nośnikiem zbawienia. ST - przygotowanie do powstania Kościoła. Hagiografowie - żywi świadkowie wiary Kościoła. Nieomylny autorytet Pism św. i Kościoła - to nierozdzielna jedność, będąca w odwiecznym planie zbawienia. “Bóg bowiem jednym i tym samym aktem woli zamierzył Kościół jako instytucję zbawienia oraz Pismo św. jako jego element konstytutywny. Mc Kenzi Zajął się społecznymi i historycznymi uwarunkowaniami Biblii. Wg niego powiedzenie, że Bóg jest autorem głównym, a człowiek autorem drugorzędnym są nieobiektywne w świetle badań nad Biblią jako dziełem literackim. Ponieważ większość autorów ST jest nieznana, a księgi są kompilacyjne (z różnych źródeł) - decydującym czynnikiem w powstaniu Biblii była społeczność, a nie jednostka. To społeczność była nosicielem Słowa Bożego. Charyzmat natchnienia przysługuje społeczności (nie do końca miał rację). Osobowość korporatywna - wspólnotą jest Izrael, a potem Kościół
Grelot Słowo Boże jest decydującym czynnikiem w całych dziejach Izraela i Kościoła. Z Pismem są związane charyzmaty funkcyjne (obejmowały one starszych ludu, kapłanów, pisarzy, mędrców - ST, proroków, nauczycieli, ewangelistów i przełożonych wspólnot - NT). Charyzmaty funkcyjne należą do wewnętrznej struktury Kościoła. Są trwałe, ale nie identyczne z natchnieniem.
(…)
… jako całości
Biblii przysługuje tylko ostatnia forma bezbłędności, bo tylko w Chrystusie poznajemy pełną prawdę Biblii. Poszczególne księgi biblijne są bezbłędnie relatywnie (negatywnie). W Biblii jest jedność, którą zakłada jedność planu Bożego (więc Biblia nie może być dziełem tylko człowieka)
Alonzo - Schoker
Hiszpan, jezuita, autor “Słowa natchnionego”. Wcielenie - centralna tajemnica dziejów zbawienia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)