Szkoła neoplatońska (reinterpretacja myśli Platona)
Charakter pośredni między filozofią klasyczną a chrześcijańską
Platon jest nie dość konsekwentny w swoim idealizmie
Rzeczy są materialne, a materia jest czymś, co je obciąża i uniemożliwia odwzorowanie idei. Skoro materia obniża idealność rzeczy to zwielokrotnia ideę. Każde zwielokrotnienie obniża idealność.
Dlaczego w świecie Platona jest wiele idei? W świecie idei także musi istnieć materia i Platon nie dotarł do prawdziwej idei. Jedność jest oznaką idealności.
Neoplatoniści - trzeba szukać tego, czego wielość idei jest odwzorowaniem. To coś jest nie do objęcia rozumem, można się do niego zbliżyć przez ekstazę - rozpływanie się w tym czymś (doskonałość).
Wiedza pochodząca z ekstazy nie ma charakteru dyskursywnego - nie da się jej przekazać dalej, nie ma charakteru czysto poznawczego.
Jednia emanuje - wytwarza wyższe byty w procesie emocji. Jej doskonałość kipi, przelewa się i tworzą się hipostazy (niższe formy bytu).
Absolut nie jest traktowany jak osoba
Proces emanacji jest procesem koniecznym i absolut musi kipieć. Chrześcijanie próbowali czerpać z:
Platona
Arystotelesa
Neoplatonistów
Próbując nadać swej wierze charakter doktrynalny,
Pismo Święte - skierowane raczej do ludzi prostych, tłumaczy pewne prawdy przez analogię. Przykazanie miłości:
Wartość moralna
Dobre uczynki się liczą pod warunkiem, że wierny jest pełen miłości. Czy nowe przykazanie miłości przekreśla X przykazań, czy raczej je uzupełnia?
Ktoś, kto kieruje się wewnętrznym prawem moralnym, nie potrzebuje już zewnętrznego prawa. Ale moralność istnieje obok prawa, a nie zamiast. Chrześcijaństwo było potrzebne do walki z pogaństwem. Trzeba było przeciwstawić jakieś założenia.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)