To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Systemy obronne: Ścianowy (wzniesienie przeszkody) mur, płot
System zatokowy
System wieżowy: ustawiano ją przy np. morzach (zrzucać np. kamienie z góry), czasem są wolnostojące na środku zamku, gdzie chował się król w czasie pokonania murów przez wrogów
System basztowy: ewolucja wierzy i powstaje baszta
Basteja - budowla fortyfikacyjna , murowane lub ziemne umocnienie w formie niskiej, przysadzistej baszty obronnej. Zbudowana na planie koła lub podkowy, wysunięta przed mur obronny , była stanowiskiem ogniowym artylerii, blokującym dostęp do kurtyny . Basteja była formą pośrednią pomiędzy basztą a bastionem . Pojawiła się we Włoszech w XV wieku , stosowana do XVI wieku .
System bastionowy:
Mur (kurtyna) bastion, mur i bastion
Rogi strzałkowe
Tylko ziemne, bez podziemi; koniec XVI w.
Kleszczowy bez podziału na kurtynę i bastion, żeby można było strzelać w obronie drugiego boku.
Poligonalny: np. Poznań w 1828 r. miał być taką twierdzą
Wały ziemne otoczone fosą, w fosie bunkry, z których strzelano za fosę.
Pozostały system fortów rozproszonych naokoło Poznania, było ich 9 (oznaczone rzymskim literami)
Rys. fortu (kaponiera)
Kaponiera - element fortyfikacji broniący wnętrza fosy . Była to niska budowla ziemna ukryta w przeciwskarpie lub skarpie na załamaniach linii przebiegu fosy. Prowadzono z niej ogień wzdłuż rowu w jednym lub obu kierunkach. Kaponiera była połączona z fortem przejściem pod dnem rowu ( poterna ). W fortyfikacjach bastionowych kaponierą nazywano budowlę ziemną umieszczoną w poprzek rowu, służącą do prowadzenia ostrzału i jako wyjście na zewnątrz Bastion (beluarda) - w dawnych fortyfikacjach o narysie bastionowym podstawowy element umocnień wznoszony na załamaniach obwałowania twierdzy (na wysuniętych narożnikach). Występuje w twierdzach na planie trójkąta, romboidu, pięcioboku o otwartej postawie. Dwa najbardziej wysunięte boki tworzyły narożnik zwany węgieł. Boki stykały się pod kątem (zwykle zawartym pomiędzy 60 o a 120 o ). Bastiony połączone były kurtynami . Część bastionu od strony nieprzyjaciela nazywano czołem, boczne części to tzw. barki. Podstawa pięcioboku (od wewnętrznej strony twierdzy) nazywana była szyją. Fortyfikacje tego typu pojawiły się we
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)