Na zaproszenie Papieża, Bramante zaczyna budować (renowacja) Bazylikę.
Plan: To się zawaliło, potrzebowali innego architekta. Skombinowali Rafaela Santi.
Podłużne, na planie prostokąta.
I tak nic z tego nie wychodzi. Aż przychodzi Michał Anioł, który wraca do wyglądu Bazyliki Bramantego. Papież umiera, jego następca każe Madernie dobudować początek Bazyliki, żeby nie miała kształtu pogańskiego.
Po 60 latach kolejny papież, wzywa architekta Beminiego, który ma za zadanie stworzyć coś co zatrzyma „widza” daleko od kościoła aby z daleko widział kopułę. I wpadł na pomysł aby stworzyć Przestrzeń Publiczną (place, aleje).
Najpierw trapez, który miał za zadanie przybliżyć pielgrzymom kościół (wydaje się że jest blisko), dalej jest plac z obeliskami, fontanny, gdzie ludzie się kręcą zanim dojdą do kościoła.
Później plac ten został przedłużony.
BAROK Pojawiają się kopuły - nowa jakość. Nazywany jest kontrreformacją.
Na północy Italii żył Andrzej Palladio, który wpłynął na architekturę, budował on np. kościół w Wenecji. Pojawia się gdy renesans ewoluuje w barok. On szukał piękna „szkiełkiem i okiem”, buduje chłodno, gł. wille podmiejskie, bardzo oszczędnie.
Z czterech stron schody. Z swoją architekturą szedł pod prąd. Stał się prekursorem klasycyzmu. (Willa Kapra)
Kraje chrześcijańskie poszły w barok, a kraje protestanckie w styl Palladiego.
Okres kontrreformacji:
Dużą rolę odgrywają Jezuici. Zaczęli oni swoje rządy, nie słuchając papieża.
Kościół In Gesu w Rzymie:
szeroka nawa główna, bez naw bocznych, ale zamiast tego rząd koleb (pół walce) kopuła - obowiązkowa. Fasada w bramie, złocie (ale nie jest to złoto).
II połowa XVII w., ten sam czas co powstaje plac św. Piotra, Franciszek Boromini, który buduje kościół św. Karola na czterech fontannach (1667 r.), pierwsza falowana fasada (sfalowanie, skomplikowane kształty) z którą kryje się mały kościółek.
We Wiedniu jest Kościół św. Karola
Nie wielki
Owal w środku
Długa fasada (wieże, kolumny)
Okres podwyższonej religijności - BAROK
Zaczyna się budowanie pałaców. Np. Pałac francuski budowany dla Ludwika XIV, Wersal.
Wersal Powst. Pomiędzy wejściem a ogrodem honorowym. Ogrody symetryczne z kanałem z wodą, rzeźby, fontanny, zieleniec.
(…)
… artylerii oblężniczej zmusił do zastąpienia ich początkowo fortami rozproszonymi, a następnie grupą warowną i rejonem umocnionym.
Typy fortów:
fort piechoty
fort pancerny
fort jednostkowy
fort łącznikowy
fort rozproszony
fort zaporowy
Kaponiera - element fortyfikacji broniący wnętrza fosy. Była to niska budowla ziemna ukryta w przeciwskarpie lub skarpie na załamaniach linii przebiegu fosy. Prowadzono z niej ogień wzdłuż rowu w jednym lub obu kierunkach. Kaponiera była połączona z fortem przejściem pod dnem rowu (poterna). W fortyfikacjach bastionowych kaponierą nazywano budowlę ziemną umieszczoną w poprzek rowu, służącą do prowadzenia ostrzału i jako wyjście na zewnątrz
Bastion (beluarda) - w dawnych fortyfikacjach o narysie bastionowym podstawowy element umocnień wznoszony na załamaniach obwałowania…
… to architekci wzorujący się na Wersalu - promieniste drogi (bez sensu, ale musiały być).
Fortyfikacje
Fort (wł.) - fortyfikacja (budowla obronna) polowa lub stała, budowana od XVII do początków XX w. Były elementem twierdz nazywanych od nich fortowymi. I wojna światowa wykazała niedostateczną odporność na ogień nowoczesnej artylerii np. Grubej Berty. Forty były budowane jeszcze w okresie międzywojennym…
… twierdzy (na wysuniętych narożnikach). Występuje w twierdzach na planie trójkąta, romboidu, pięcioboku o otwartej postawie. Dwa najbardziej wysunięte boki tworzyły narożnik zwany węgieł. Boki stykały się pod kątem (zwykle zawartym pomiędzy 60o a 120o). Bastiony połączone były kurtynami. Część bastionu od strony nieprzyjaciela nazywano czołem, boczne części to tzw. barki. Podstawa pięcioboku…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)