Świadomość deklaracyjna Jezusa Można zauważyć, w oparciu o Ewangelię, że Jezus określa siebie jako osobę ze szczególnym posłannictwem Bożym. Jezus cztery razy przyznaje się do tytułu Mesjasza:
Mt 11, 3nn - uczniowie Jana pytają się, kim jest; Iz 35, 5nn Jezus odpowiada uczniom posługując się proroctwem.
Akceptacja wyznania św. Piotra pod Cezareą Filipową - Mt 16,16 i teksty paralelne
Odpowiedź Jezusa w czasie oficjalnego procesu przed Kajfaszem - Mk 14, 61-62 oraz teksty paralelne
Łk 4, 18nn - w synagodze w Nazarecie Jezus odczytuje proroctwo Izajasza i mówi, że te słowa wypełniły się w Nim.
Potwierdzenie Mesjańskiej godności Jezusa spotykamy wśród ludzi otaczających Jezusa: wśród Apostołów - J 1,43-46
lud zwracał się do Jezusa jako Mesjasza: Mt 9,27; Mt 15,22; Mk10,47 - Syn Dawida, godność Mesjańska; faryzeusze dyskutowali na temat tego tytułu: Mk 8,11, Mt 12,38
godność Mesjańska przez czynniki rządowe: Mk14,60; J 12, 10, Mk 15, 1 - z tytułu podawania się za Mesjasza zostaje wydany Piłatowi.
Oczekiwanie Mesjańskie było nacechowane czynnikami społeczno politycznymi. W oczekiwaniach Izraela Mesjasz miał być królem politycznym, miał wybawić lud od niewoli rzymskiej. Misja Chrystusa ma charakter nadprzyrodzony, a nie polityczno-społeczny. Jest to wyrażone przez użycie przez samego Jezusa innego terminu Mesjańskiego: Syn człowieczy (Dn 7, 13-14). Termin ten pojawia się w Ewangeliach synoptycznych aż 72 razy. Jezus więc nawiązuje do proroctwa Daniela i posługuje się tym terminem Mesjańskim. Cechą charakterystyczną tego terminu jest fakt, że występuje on tylko w Ewangeliach. W innych księgach nowotestamentalnych nie występuje ani razu. Świadczy to o tym, że termin ten używał Jezus, a nie został on mu ukuty przez młody Kościół. Termin ten Jezus używał zawsze w 3 osobie liczby pojedynczej. Termin ten można przedstawić w 3 ujęciach:
godność ta niesie za sobą coś więcej niż Pan szabatu, coś więcej niż Jonasz i Salomon
Syn Człowieczy identyfikuje się ze Starotestamentowym cierpiącym sługą Jahwe (Mk 10, 33; 14, 21)
misja Syna Człowieczego ma charakter eschatologiczny np. Łk 22,69;Mk 13,26
Jak widać wyrżnie Jezus izoluje się od wizerunku mesjasza politycznego, a utożsamia się z moralnym.
Słowa i czyny Jezusa Chrystusa możemy znaleźć wypowiedzi Jezusa w Ewangeliach: substytucyjne - coś co się stawia w miejsce drugiego np. Jezusa stawia się w miejsce Boga prawodawcy; porównawcze - porównujące siebie z Bogiem lub instytucjami religijnymi wskazując swoją wyższość np. „Ja i Ojciec równi jesteśmy”, „tu jest coś więcej niż świątynia”, z wypowiedzi Jezusa wynika, że nie jest tylko człowiekiem, czy aniołem, lecz jest równy Ojcu, czyli jest Bogiem.
(…)
… lub instytucjami religijnymi wskazując swoją wyższość np. „Ja i Ojciec równi jesteśmy”, „tu jest coś więcej niż świątynia”, z wypowiedzi Jezusa wynika, że nie jest tylko człowiekiem, czy aniołem, lecz jest równy Ojcu, czyli jest Bogiem.
Stąd narodził się dogmat o Trójcy Świętej. Dogmat ten jest wspólny dla wszystkich religii chrześcijańskich. Świadomość Jezusa:
Jezusa ma świadomość osoby ponadludzkiej. Deklaruje, że jest więcej niż Jonasz, niż Salomon, niż świątynia. Jest Panem szabatu. Jezus posyła aniołów. Jezus ma świadomość religijnej władzy prawodawczej. Chrystusa stawia się na równi ze starotestamentalnym prawodawcą, czyli Bogiem. Ma świadomość władzy odpuszczania grzechów. Według przeświadczenia religii mojżeszowej grzechy może odpuszczać tylko Bóg. W Ewangeliach wyraźnie Jezus odpuszcza grzechy Łk 7, 36.
Jezus działa cuda we własnym imieniu. W Starym Testamencie cuda dokonywane były w imię Boże. Natomiast Jezus sam dokonuje cudów Mt 8, 7; 8, 3; Mk 5, 41; Jezus może przekazywać tę moc Apostołom.
Jezus ma świadomość religijnej władzy sądzenia. Deklaruje, że Syn Człowieczy przyjdzie w chwale z aniołami i odda każdemu za swoje czyny. Jezus ma świadomość wyjątkowego stosunku do Boga. Ma świadomość przebywania w Ojcu, jedność…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)