To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SUPERKOMPENSACJA Podstawą dobroczynnego wpływu ćwiczeń fizycznych na organizm jest zjawisko superkompensacji.
Zostało ono szczególnie wszechstronnie poznane, opisane i wykorzystane w treningu sportowym, może jednak doskonale służyć do wyjaśnienia wielu zjawisk zachodzących w organizmie człowieka podczas wszelkiego wysiłku i wypoczynku. Znajomość tego zjawiska pozwala nam taki wysiłek racjonalnie i optymalnie zaplanować.
Zjawisko S. polega na tym, że podczas TRENINGU doprowadzamy do wyczerpania zasobów energetycznych. Organizm. dążąc do przywrócenia równowagi. odbudowuje podczas wypoczynku dotychczasowe zasoby (kompensacja) Jeżeli zaś wysiłek był duży, tak, że zapasy zostały wyczerpane, wówczas organizm nie tylko wyrównuje powstałe straty, ale nawet gromadzi zasoby niejako "na zapas". Umożliwia to wykonanie kolejnej pracy na nieco wyższym poziomie, niż w cyklu poprzednim.
Organizm nasz zachowuje się więc podobnie jak niektóre przezorne gospodynie, które kiedy jakiś produkt z ich spiżarni wyczerpie się szybko i do końca, starają się nie tylko przywrócić poprzedni stan zapasów, ale zwiększyć go tak, aby uniknąć przykrej niespodzianki, że czegoś w krytycznym momencie zabraknie.
Odbudowanie w czasie wypoczynku wyczerpanych podczas wysiłku zapasów pozwala następny trening wykonać na podwyższonym poziomie. Organizm mając po prostu większe zasoby energetyczne, a także większe doświadczenie w ich eksploatacji może takiemu podwyższonemu wysiłkowi sprostać,
Wielokrotnie, prawidłowo, co do częstotliwości, objętości i intensywności powtarzanie wysiłku na przemian z racjonalnie organizowanym wysiłkiem stanowi więc zasadniczą tajemnicę podnoszenia sprawności fizycznej, a co za tym idzie zdrowia, dobrego samopoczucia, zdolności do wykonywania pracy bez zmęczenia, fizycznej i psychicznej odporności na czas choroby. Jest też ważnym warunkiem podniesienia sprawności intelektualnej. W sporcie wyczynowym zasady racjonalności i zgodności z faktycznymi potrzebami organizmu są często łamane i zjawisko S . jest wykorzystywane na granicy bezpieczeństwa a często granica ta jest przekraczana. Patrz też TRENING REKREACYJNY. Zależności pomiędzy poszczególnymi składnikami tego procesu, są bardzo złożone, nie jest możliwe ich dokładne opisanie w krótkim szkicu. Wystarczy jednak, jeżeli na nasz codzienny użytek będziemy wiedzieli, że po dłuższym i cięższym wysiłku musi nastąpić dłuższy wypoczynek, oraz, że najkorzystniejsze są wysiłki o średniej intensywności, ale dłużej trwające. Wysiłki niewielkie dają mały zysk, wysiłki bardzo ciężkie są nieskuteczne, a często szkodliwe. Gdyby jednak tajemnice tych procesów były tak proste jak przedstawiamy wyżej schemat, trenerzy nie mieliby żadnych trudności z doprowadzaniem swych podopiecznych do rekordowych wyników. Tymczasem znane są liczne pomyłki i "nietrafienia" z formą zawodnika, co w znacznej mierze wynika z niewłaściwego zastosowania relacji wysiłek - odpoczynek.
(…)
… też > ZMĘCZENIE I WYPOCZYNEK.
Wielu sportowców chcąc szybko uzyskać dobre wyniki sportowe stosuje nadmierne dawki treningowe a ponadto są one zbyt częste. Prowadzi to czasem do rzeczywiście szybkiego, ale okresowego przyrostu wyników. W sumie jednak wskutek nadmiernego wyczerpania organizmu i licznych kontuzji mogą wystąpić efekty niekorzystne dla zdrowia i długotrwałej sprawności. Graficzne przedstawienie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)