To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Style radzenia sobie (CISS) Nastawione na problem (zadaniowe) -tendencja do podejmowania wysiłków zmierzających do rozwiązania problemu poprzez poznawcze przekształcenia lub próby zmiany sytuacji. Główny nacisk położony jest na zadanie lub planowanie rozwiązania problemu Nastawione na emocje - tendencja do koncentracji na sobie, na własnych przeżyciach emocjonalnych, takich jak złość, poczucie winy, napięcie. Osoby te mają także tendencję do myślenia życzeniowego i fantazjowania. Działania takie mają na celu zmniejszenie napięcia emocjonalnego związanego z sytuacją stresową. Czasami jednak mogą powiększać poczucie stresu, powodować wzrost napięcia lub przygnębienie. Nastawione na unikanie - tendencja do wystrzegania się myślenia, przeżywania i doświadczania tej sytuacji. Styl ten może przyjmować dwie formy: a) angażowanie się w czynności zastępcze (np. oglądanie telewizji, myślenie o sprawach przyjemnych, sen);
b) poszukiwanie kontaktów towarzyskich
Style radzenia sobie (S. Miller)
Według S. Miller zasadniczą rolę w radzeniu sobie ze stresem odgrywa stosunek jednostki do informacji o sytuacji stresowej. Wyróżniono dwa niezależne wymiary (style): Tendencja do poszukiwania informacji (high monitoring) Tendencja do unikania informacji (high blunting)
Do pomiaru tych stylów opracowano Miller Behavioral Style Scale
Strategie radzenia sobie (Carver i in.)
W C.S. Carver i współpracownicy proponując wielowymiarowy model zmagania się ze stresem argumentują, iż analiza procesu zmagania się ze stresem i roli w nim czynników poznawczych i osobowościowych wymaga wyodrębnienia większej różnorodności strategii.
Dla przykładu -w ramach stylu skoncentrowanego na emocjach wyróżnić można zarówno tendencję do akceptowania, jak i odrzucania wiedzy o sytuacji trudnej. Obydwie te klasy reakcji prowadzą do podobnych rezultatów na poziomie samokontroli emocjonalnej, lecz wiążą się z uruchamianiem czasem zupełnie różnych zachowań, co prowadzi do odmiennych konsekwencji w zakresie adaptacji i rozwoju.
C.S. Carver i współpracownicy wyróżniają następujące strategie zmagania się ze stresem:
aktywne radzenie sobie(koncentruję moje wysiłki, aby coś z tym zrobić; podejmuję dodatkowe działanie, aby pozbyć się problemu)
planowanie(tworzę plan działania, myślę intensywnie o tym, co zrobić)
osłabianie konkurencyjnych aktywności(odkładam inne sprawy, aby skupić się na tym)
powstrzymywanie działania(zmuszam się do poczekania, aż nadejdzie właściwy czas na działanie; powstrzymuję się przed zrobieniem czegoś zbyt szybko)
poszukiwanie instrumentalnego wsparcia społecznego(pytam ludzi, którzy mieli podobne doświadczenia, co należy robić)
(…)
…(po prostu rezygnuję z osiągania moich celów; ograniczam wysiłek, jaki wkładam w rozwiązanie tego problemu)
unikanie myślenia(oddaję się marzeniom o innych rzeczach; idę do kina lub oglądam TV, żeby mniej o tym myśleć)
unikanie z wykorzystaniem używek(piję alkohol, albo biorę narkotyki, żeby mniej o tym myśleć)
Strategie radzenia sobie (E. Heim)
Podstawą stworzenia the Bernese Coping Modes były wieloletnie…
… wobec choroby i jej konsekwencji
Wyrażanie emocji -ekspresja emocji i uczuć
Supresja -nie dopuszcza się do uczuć adekwatnych do sytuacji
Optymizm -przekonanie, że trudności zostaną przezwyciężone
Pasywna współpraca -przenoszenie odpowiedzialności na inną osobę, powierzanie się komuś w opiekę
Rezygnacja, fatalizm -utrata nadziei
Samooskarżanie -poszukiwanie błędów w sobie, poczucie winy
Wyrażanie gniewu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)