To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WYKŁAD IV (STYLE KIEROWANIA) Potencjalny styl kierowania jest zbiorem metod i technik oddziaływania kierownika na podwładnych, który jego zdaniem winien być stosowany dla najsprawniejszego wywiązania się z akceptowanych ról przełożonego. Tak wypracowany styl ma charakter potencjalny, gdyż w ten oto sposób kierownik ma zamiar postępować.
Rzeczywisty styl kierowania to system metod i technik oddziaływania kierownika na podwładnych, który jest faktycznie stosowany ze względu na aktualne cele postawione kierownikowi przez jego zwierzchników oraz warunki, w których przyszło je realizować. Rzeczywisty styl kierowania należy traktować jako swego rodzaju kompromis miedzy stylem potencjalnym a zmiennymi interweniującymi, które kierownik wziął pod uwagę, dostosowując wyjściowy model oddziaływania na podwładnych do rzeczywistych warunków kierowania.
Nastawienie na pracowników - określenie zachowań kierownika, który akceptuje stosunki międzyludzkie. Osobiście interesuje się potrzebami swoich pracowników i godzi się z występowaniem indywidualnych różnic między członkami grupy.
Nastawienie na produkcję - określenie zachowań kierownika, który kładzie nacisk na techniczne czy zadaniowe aspekty pracy, troszczy się głównie o doprowadzenie do wykonania zadań grupy i traktuje jej członków jako środek do osiągnięcia tego celu.
O stylu kierowania decydują dwa czynniki:
koncentrowanie się kierownika na zadowoleniu podwładnych- troska o ludzi, nastawienie na stosunki międzyludzkie.
nastawienie kierownika na zadania- troska o wydajność, troska o produkcję.
Na tej podstawie można wyróżnić 5 stylów kierowniczych:
n ieingerujący - kierownik „ stoi z boku „ przygląda się, ingeruje gdy okoliczności zmuszają go do tego.
dyrektywny - kierownik autokrata, pracownik nie liczy się, ważne są jedynie zadania.
intergratywny - klubowy - kluczową postacią i wartością jest podwładny, jego potrzeby, emocje, przyjazna atmosfera pracy.
zespoł owy - idealny - wysokie efekty osiąga kierownik przez łączenie celów pracowniczych z celami firmy. Wzajemne zaufanie i szacunek.
przeciętny - cechuje przeciętnych kierowników. Jest mieszanką 4 stylów poprzednich.
OSIEM STYLÓW KIEROWANIA REDDINA: NIESKUTECZNY SKUTECZNY SEPARUJĄCY SIĘ (A) dezerter - „ucieczka„ od kierowania. Wiele problemów, które powinien rozwiązać bądź nie rozwiązuje wcale, bądź też przekazuje do rozwiązania innym. Przez otoczenie jest oceniany jako niezaangażowany w pracę.
(…)
…:
nieingerujący - kierownik „ stoi z boku „ przygląda się, ingeruje gdy okoliczności zmuszają go do tego.
dyrektywny- kierownik autokrata, pracownik nie liczy się, ważne są jedynie zadania.
intergratywny - klubowy - kluczową postacią i wartością jest podwładny, jego potrzeby, emocje, przyjazna atmosfera pracy.
zespołowy - idealny - wysokie efekty osiąga kierownik przez łączenie celów pracowniczych z celami firmy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)