To tylko jedna z 12 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Moduł II Strategie międzynarodowe 1. Umiędzynarodowienie przedsiębiorstw Jak wiadomo z wcześniej opisywanych zagadnień, współczesne przedsiębiorstwa, aby sprostać wymaganiom stawianym przez rynek coraz częściej poszukują nowych rynków zbytu. Małe przedsiębiorstwa działające dotąd na rynku lokalnym wchodzą na rynek krajowy, większe przedsiębiorstwa działające na rynku krajowym za swój kierunek ekspansji rynkowej wybierają rynki zagraniczne – międzynarodowe. Dzieje się, to tak, poniewaŜ rywalizacja w sektorze przedsiębiorstw jest bardzo duŜa, i zmusza ona menedŜerów do ekspansji rynkowej z ofertą przedsiębiorstwa. W literaturze przedmiotu pojęcie umiędzynarodowienia zastępuje pojęcie internacjonalizacji . Pojęcie internacjonalizacji moŜemy rozpatrywać w dwóch płaszczyznach (tojeściach): płaszczyźnie makroekonomicznej oraz w płaszczyźnie mikroekonomicznej. Proces internacjonalizacji odbywa się w obydwóch płaszczyznach. W płaszczyźnie makroekonomicznej proces internacjonalizacji jest zjawiskiem umiędzynarodowienia gospodarki w ujęciu światowym, natomiast w ujęciu mikroekonomicznym zjawisko to stanowi proces umiędzynarodowienia działalności przedsiębiorstw, czyli moŜna wnioskować, Ŝe proces internacjonalizacji w ujęciu mikroekonomicznym jest zindywidualizowany, nakierowany na daną organizację. W opisie strategii marketingowych z marketingowego punktu widzenia skupimy się na zjawisku mikroekonomicznej internacjonalizacji przedsiębiorstw. Internacjonalizację działalności przedsiębiorstw naleŜy traktować jako proces jej umiędzynarodowienia oparty na eksportowaniu produktów, a coraz częściej takŜe na przenoszeniu ich produkcji do innych krajów (umiędzynarodowienie działalności przedsiębiorstwa moŜe nastąpić zarówno w jednym, jak i w obu wymiarach) 1. W definicji podanej za P. Pietrusińskim moŜemy zauwaŜyć dwa aspekty internacjonalizacji: przenoszenie przez przedsiębiorstwo produkcji produktów do innych krajów oraz eksport produktów. W współczesnym procesie zarządzania przedsiębiorstwem coraz częściej moŜemy zaobserwować ten pierwszy aspekt internacjonalizacji przedsiębiorstw. Przenoszenie produkcji do innych krajów jest operacją długotrwałą, wymagającą od przedsiębiorstwa znacznych nakładów
(…)
… istniejących bądź tworzenie całkiem nowych podmiotów produkcyjnych
w kraju wejścia. W strategii bezpośrednich inwestycji zagranicznych moŜna wyróŜnić
dwie podstawowe metody inwestowania za granicą:
• Przejęcia przedsiębiorstwa zagranicznego;
• Inwestycje „zielonego pola”.
Przejęcie przedsiębiorstwa zagranicznego jest metodą, która polega na
wykupie wybranego przedsiębiorstwa zagranicznego w celu wykorzystania…
…,
biznesową oraz marketingową.
Tabela 5. Zalety i wady bezpośrednich inwestycji zagranicznych
Rodzaje inwestycji
Zalety
Przejęcie
przedsiębiorstwa
• Zapewniają najszybszy
dostęp do lokalnego
rynku zbytu;
• Dla późno wchodzących
Wady
• Złe rozeznanie w
lokalnych zasobach;
• Konkurenci mogą
uprzedzić wejście
firm są szansą
pozyskania dobrych
kanałów dystrybucji;
• Wzmocnienie pozycji
konkurencyjnej.
Inwestycje…
… bądź tworzenie całkiem nowych podmiotów produkcyjnych
w kraju wejścia. W strategii bezpośrednich inwestycji zagranicznych moŜna wyróŜnić
dwie podstawowe metody inwestowania za granicą:
• Przejęcia przedsiębiorstwa zagranicznego;
• Inwestycje „zielonego pola”.
Przejęcie przedsiębiorstwa zagranicznego jest metodą, która polega na
wykupie wybranego przedsiębiorstwa zagranicznego w celu wykorzystania…
… strategies for international markets, Lexington 1987 s.4
Jest klika metod wejść przedsiębiorstwa na rynki zagraniczne3:
•
•
•
•
Wejście oparte na eksporcie produktów;
Metody wejść oparte na kooperacji;
Kontraktowe metody wejść;
Bezpośrednie inwestycje zagraniczne.
Metoda wejścia oparta na eksporcie produktów.
Eksport stanowi dla firm jeden z najłatwiejszych sposobów wejścia na rynki
zagraniczne. Bardzo duŜo…
… przedstawicieli handlowych będących w krajach,
w których produkty danej firmy są oferowane.
Eksport kooperacyjny – przedsiębiorstwo w eksporcie kooperacyjnym wykorzystuje
infrastrukturę dystrybucyjną będącą w kraju sprzedaŜy produktów bądź usług.
Zalety i wady powyŜszych trzech metod zostały przedstawione w tabeli 2.
Tabela 2. Zalety i wady wybranych strategii eksportu
Strategie eksportu
Eksport pośredni
Zalety…
… bezpośredni – strategia eksportu bezpośredniego zdecydowanie róŜni się od
strategii eksportu pośredniego. W przypadku strategii eksportu bezpośredniego
przedsiębiorstwo samo podejmuje decyzję dotycząca sprzedaŜy swoich produktów
bądź usług na rynki zagraniczne. Przedsiębiorstwo stosując taką strategię eksportu
zazwyczaj korzysta z własnych przedstawicieli handlowych będących w krajach,
w których produkty…
…. Podmiot powinien posiadać odpowiednie umiejętności
marketingowe oraz moce wytwórcze aby takie zlecenie móc realizować. MoŜna zatem
stwierdzi, Ŝe taki model strategii jest działaniem typu outsourcing w zakresie
produkcji.
Franchising jest bardzo zbliŜoną do licencjonowania metodą wchodzenia na
rynki zagraniczne. Franczyznodawca nadaje franczyznobiorcy prawo oraz nakłada na
niego obowiązek prowadzenia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)