To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
STOSUNEK PRACY Z UMOWY Najczęściej spotykany rodzaj stosunku pracy. Umowę o pracę zawiera się na czas określony, nie określony lub na czas wykonania określonej pracy. Każdą z tych umów może poprzedzać umowa o pracę na okres próbny.
Umowa o pracę na czas nie określony najpełniej zabezpiecza interesy pracownika. Może ona być rozwiązana w każdym czasie, lecz pracodawca musi posiadać ku temu podstawy prawnej, ponadto obowiązuje obligatoryjność zachowania trybu wypowiadania (konsultacja związkowa). Strony nie określają w niej terminu do którego stosunek ma trwać. Z tym rodzajem umowy mamy do czynienia nie tylko wtedy gdy strony wyraźnie tak postanowią. Występuje bowiem zjawisko domniemania zawarcia umowy na czas nie określony, jeżeli w umowie brak wyraźnego postanowienia co do tej kwestii(są jednak tutaj pewne uwarunkowania wyłączające to domniemanie)
Umowa o pracę na czas oznaczony jest coraz częściej stosowaną formą powstawania stosunku pracy. Wiąże się ona z góry ustalonym terminem zakończenia stosunku pracy poprzez wskazanie daty kalendarzowej lub innego pewnego zdarzenia przyszłego(np. zakończenie urlopu wypoczynkowego). Zdarzenie pewne to takie, które nie zależy od stron czy osób trzecich, ale nie ma to pojęcie charakteru absolutnego. Umowa na czas określony stabilizuje sytuację pracownika na czas jej trwania. Wypowiedzieć ją można tylko gdy została zawarta na czas dłuższy niż 6 m-cy oraz(łączny warunek) strony zastrzegły w umowie dopuszczalność jej wypowiedzenia. Może ona być zawarta na czas zastępstwa innego pracownika, nieobecnego z usprawiedliwionych powodów. Nie ma także ograniczeń jeżeli chodzi o wymiar czasowy zawierania tych umów. Obowiązuje zasada, że uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy, uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony.
Oba rodzaje umów są równorzędne i strony stosunku mają pełnię swobody w zakresie ich wyboru. Zgodnie z obecnym stanem prawnym trzecia umowa zawarta na czas określony wywołuje takie same skutki jak umowa na czas nieokreślony, jeżeli przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem nowej umowy o pracę nie przekroczyła miesiąca. Prawo tutaj nie wymaga tożsamości rodzaju wykonywanej pracy przez pracownika w kolejnych umowach. Regulacja ta ma charakter ochronny dla pracownika i stabilizuje jego sytuację prawną, choć czasem dochodzi do sytuacji w których pracodawcy chcąc ominąć ten przepis, faktycznie krzywdzą pracowników(zwalniają po drugiej umowie czy też wydłużają ponad miesiąc termin zawarcia tej trzeciej itd.)Warto jednak dodać, że żadna z tych kolejnych umów nie może mieć charakteru umowy w celu zastępstwa pracownika, ani też umowy o charakterze dorywczym czy sezonowym, zadań wykonywanych cyklicznie. Można więc założyć że nie ma limitu zawierania umów na czas określony w tych dwóch przypadkach.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)