To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
P O L I T E C H N I K A W R O C Ł A W S K A
Instytut Geotechniki i Hydrotechniki Zakład Mechaniki Gruntów
SPRAWOZDANIE NR 3
Stopień zagęszczenia i stany gruntów niespoistych
1. Grunty spoiste 1.1. Granice konsystencji.
Pod pojęciem konsystencji rozumie się stopień ruchliwości układu cząstek, zależny od ilości wody i stanu fizycznego tych cząstek.
Rozróżnia się trzy konsystencje gruntów spoistych: płynną, plastyczną i zwartą.
Attenberg zdefiniował trzy granice konsystencji : granicę płynności wL i granicę plastyczności wp. oraz granicę skurczalności ws (wilgotność na granicy stanu półzwartego i zwartego). Na granicy między konsystencją płynną i plastyczną znajduje się granica płynności wL, a na granicy między konsystencją plastyczną i zwartą granica plastyczności wp. Wyznacza się je umownie. Granica płynności wL jest to najmniejsza procentowa zawartość wody w gruncie, przy której bruzda wykonana w miseczce aparatu Casagrande`a zaczyna się łączyć pod wpływem 25 uderzeń o podstawę aparatu ponownie w całość, na długości 1 cm i wysokości 1mm.
Granica plastyczności wp jest to największa procentowa zawartość wody w gruncie, mierzona w stosunku do jej suchej masy, przy której grunt rozwałkowany w kulki o średnicy 7÷8 mm w wałeczek o średnicy 3 mm zaczyna się kruszyć, pękać i rozsypywać.
Granica skurczalności ws jest to największa procentowa zawartość wody, przy której grunt przy dalszym suszeniu przestaje się kurczyć i zmienia tylko swą barwę na powierzchni na jaśniejszą.
1.1.1. Oznaczanie granic konsystencji.
1.1.1.1. Metoda Casagrande'a.
Granicę płynności wL oznacza się w aparacie Casagrande`a. Aparat składa się z miseczki podnoszonej przez mimośród pokręcany korbką na wysokość 10 mm ponad podstawę aparatu, którą stanowi gumowa podkładka o odpowiedniej twardości i sprężystości.
1. Do badań przygotowuje się odpowiednio pastę gruntową :
próbkę gruntu o masie ok. 100 g rozdrabnia się, zalewa wodą i usuwa z niej ziarna o średnicy większej od 2 mm,
(…)
… mm i rozwałkowaniu jej na dłoni w wałeczek o średnicy 3 mm, po czym z wałeczka ponownie formuje się kulkę. Czynność tę powtarza się tak długo, aż przy kolejnym wałeczkowaniu wałeczek ulegnie uszkodzeniu (spęka, rozwarstwi się lub rozsypie). Wszystkie kawałki wałeczka wkłada się do naczynia wagowego i zamyka przykrywką. Czynność wałeczkowania powtarza się tyle razy, aż w dwu naczyniach zbierze…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)