To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Temat: Status międzynarodowy państwa. Państwo jest podstawowym podmiotem stosunków międzynarodowych; od nich zależy cała dynamika tych stosunków.
Rodzenie się państw wiązało się z wyrażeniem woli politycznej ludności zamieszkującej dany obszar.
Państwa powstawały poprzez wyzwolenie narodowe od wszelkiego rodzaju zależności (np. odrywały się od imperiów kolonialnych).
Odrywanie się od istniejącego już państwa (od Odrodzenia, w okresie rozpadu monarchii w XIX i w I połowie XX wieku, a także w wieku XX = Bengal Wschodni oderwał się od Pakistanu i utworzono Bangladesz).
Przeciwną kwestią było łączenie się państw - powstanie Tanzanii w 1964 roku z Tanganiki i Zanzibaru (inicjatorem był Nierere).
Sposób powstania państwa jest obojętny dla istnienia go i dla stosunków międzynarodowych. Data powstania jest bardzo często datą umowną, często zależy od reprezentantów ludności. Państwo powstaje kiedy łączą się 3 elementy: ludność, terytorium i władza. Jeśli ta władza oświadcza, że państwo powstało w danym czasie to pozostali uczestnicy tych stosunków muszą przyjąć ten fakt do wiadomości.
Data powstania państwa jest ważna dla międzynarodowych aspektów i statusu nowopowstałego państwa. Od tej daty państwo może korzystać z atrybutów międzynarodowych, przysługujących każdemu państwu, są to:
prawo legacji (biernej i czynnej)
prawo uczestniczenia we wszystkich przejawach stosunków międzynarodowych współuczestnictwo i instytucjonalizacja.
Ad 1. Prawo legacji wymaga nawiązania kontaktów z innymi uczestnikami stosunków międzynarodowych = współżycie, współistnienie z innymi państwami leży w gestii każdego państwa. Im większe uznanie tym szersze możliwości korzystania z atrybutów międzynarodowych.
Ad 2. Państwo może wpływać na tworzenie nowych instytucji przyśpieszających i utrwalających stosunki międzynarodowe
Uznanie państwa jest potwierdzeniem jego istnienia; ma charakter wyłącznie polityczny i konstatuje jego istnienie - charakter deklaratywny; nie kieruje ale potwierdza istnienie = duże znaczenie dla jego udziału w stosunkach umożliwia mu roszczenie jego aktywności.
Uznanie państw uznanie wyraźne - publiczne oświadczenie; Noty potwierdzające oraz szybko zawierane umowy partnerskie;
uznanie milczące - za nowym państwem inne państwa głosują o przyjęciu go do organizacji;
uznanie zbiorowe = najczęstszy sposób (prawie połowa państw została tak uznana)
stosuje się też uznanie indywidualne = chcąc podkreślić docenienie nowego państwa (np. Polska uczyniła to w stosunku do Ukrainy; w ciągu 24 h);
uznanie de iure = przy pomocy dokumentów oraz poprzez głosowanie w ONZ;
(…)
… i doktryn = uniwersalna siła państwa;
państwa nie są jedynymi uczestnikami stosunków międzynarodowych, ale są najbardziej wpływowe i dynamiczne; powstały wcześniej niż stosunki międzynarodowe, regulują je oraz wpływają na nie;
stosunki międzypaństwowe mają najwyższą rangę w stosunkach międzynarodowych, są nadrzędne w stosunku wobec innych stosunków; państwa determinują kierunki oraz zakres pozostałych zachowań podmiotów; są głównymi twórcami norm prawnych funkcjonowania innych podmiotów; demokratyzacja stosunków międzynarodowych nie równa się racjonalizacji stosunków międzynarodowych;
Racja stanu
Pojęcie „racji stanu” zrodziło się w okresie Odrodzenia we Włoszech, które były tyglem rozwijania służby dyplomatycznej i konsularnej => 2 ścierające się nurty: (1) idee władania papieża i (2) władza cesarska…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)