To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WPROWADZENIE DO PSYCHOLOGII - „Psychologia Rozwojowa w zarysie - od niemowlęctwa do dorosłości”
– Ann Birch, Tony Malim
6.
Późny wiek dojrzały
Starość jest ostatnią fazą życia. Gerontolodzy (gerontologia oznacza dyscyplinę naukową zajmującą się
ludźmi starymi) próbowali określić, kiedy dokładnie rozpoczyna się okres starości. Niektórzy wyróżniają
wczesną i późną starość. Ta pierwsza obejmuje lata 65-74, natomiast druga — od 75 roku wzwyż. Jednakże
chronologiczna definicja starzenia się może być myląca. Wielu starych ludzi zgadza się z powiedzeniem, że
„Człowiek ma tyle lat, na ile się czuje”. Oznacza to, że z punktu widzenia oceny, czy ktoś jest stary czy nie,
ważniejsze niż wiek chronologiczny są subiektywne czynniki psychiczne.
Przez ostatnie z górą 20 lat badania nad ludźmi starymi nabrały przyspieszenia. W miarę jak wzrasta
oczekiwana długość życia człowieka ludzie starzy stali się obiektem zainteresowania psychologów,
pracowników medycznych, planistów miejskich, polityków. Wśród gerontologów powstało wiele sporów
dotyczących późnej dorosłości. Niektórzy z nich uważają, że możliwości intelektualne obniżają się wraz z
wiekiem, inni nie akceptują tego stanowiska. Niektórzy uważają, że warunkiem pomyślnego przystosowania
się do starości jest częściowe wyłączenie się jednostki ze społeczeństwa, inni uważają, że podtrzymywanie
aktywności na nie zmienionym poziomie, w istocie umożliwia pomyślne przystosowanie w późnych latach
życia.
Wczesna starość
Wczesna starość to okres, w którym zmiany degeneracyjne stają się faktem. Takie zmiany są naturalnym
składnikiem starzenia się i zazwyczaj dokonują się stopniowo. Tempo i nasilenie starzenia się jest inne dla
każdego człowieka.
Badacze opisali wiele różnych aspektów starzenia się. Wyrażają je zmiany o charakterze fizjologicznym,
biochemicznym oraz zmiany w sferze zachowania człowieka. W miarę przybywania lat zmniejsza się ilość
tkanki nerwowej, serce, płuca i system nerwowy stają się mniej wydolne, obniża się odporność organizmu. Z
tego powodu ludzie starzy są bardziej podatni na choroby oraz trudniej przebiega ich leczenie. Wiele oznak
początków starzenia się pojawia się już w średnim wieku: siwe włosy, zmarszczki, przybieranie na wadze,
zmniejszenie się siły i sprężystości mięśni, kłopoty ze wzrokiem i słuchem — to wszystko zewnętrzne
przejawy zmian, które dokonują się wraz z wiekiem.
Funkcje poznawcze
Wartość niektórych wskaźników inteligencji opada z wiekiem.
Iloraz Inteligencji. Badania podłużne dowodzą, że poziom wykonania testów mierzących iloraz inteligencji
jest względnie stały aż do około 60 roku życia. Potem uwidacznia się spadek, który jest szczególnie wyraźny
w dziedzinie umiejętności psychomotorycznych, uwagi, pamięci, rozumowania indukcyjnego oraz czasu
reakcji. Tymczasem wiedza społeczna, zdolności słowno-pojęciowe oraz rozumowanie matematyczne
wydają się nie podlegać procesowi starzenia (Horn i Donaldson, 1980).
Obniżanie się możliwości intelektualnych nie przebiega w sposób
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)