To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
STANISŁAW KARPOWICZ (1864-1921)
Nie ukończył żadnych studiów wyższych i całą swoją głęboką wiedzę pedagogiczną zdobył drogą samokształcenia i praktyki nauczycielskiej. Był współpracownikiem periodyków: „ Poradnik dla Samouków ”, „ Nowych torów ” i ” Przegląd u Pedagogicznego ” oraz Encyklopedii wychowawczej. W latach 1919 - 1921 był docentem Wolnej Wszechnicy Polskiej. Interesował się problemami epistomologicznymi pedagogiki (usiłował oprzeć pedagogikę na podstawach naukowych), zagadnieniami ustroju szkolnego i systemu wychowawczego w szkole polskiej. Rozwijał idee pedagogiki opartej na podstawach społecznych. Zajmował się wychowaniem pozaszkolnym. Wyraził krytyczny osąd nurtów utylitarnych. Skrytykował koncepcje pedagogiki burżuazyjnej, „ ...schematyzm Herbarta i psychologizm Baina, socjologizm Spencera i pragmatyzm J. De weya. ”. Będąc zwolennikiem walki o wyzwolenie społeczne i narodowe głoszone w dziełach Marksa i Engelsa, demaskował zachowawczy charakter pedagogiki mieszczańskiej, dążącej do zachowania dotychczasowych podziałów społecznych, wychowującej nowe pokolenia siły roboczej i pogłębiającej wyzysk kapitalistyczny. Swoje poglądy wypowiadał w licznych artykułach zamieszczanych na łamach różnych czasopism, a także w wielu rozprawach i publikacjach, które ugruntowały priorytetowe miejsce autora w rzędzie ówczesnych czołowych pedagogów polskich. Z obszerniejszych rozpraw teoretycznych wymieni trzeba:
„ Szkice pedagogiczne ” (1897), „ Cel i zadania wychowawcze wobec ewolucji społecznej ” (1897), „ Nauka o wychowaniu ” (1902), „ Zabawy i gry jako czynnik wychowawczy ” (1905) - podkreśla potrzebę aktywności ruchowej młodzieży związanej z postępem cywilizacji technicznej i procesem urbanizacji, postuluje rozbudowę terenów dla gier ruchowych, organizację kolonii letnich itp. „ Jakiej potrzeba nam szkoły? ” (1905), „ Ideały i metoda wychowania współczesnego ” (1907), „ Indywidualność i jej kształcenie ” (1912), „ Pisma pedagogiczne ” ( 1965 ), „ Pedagogika osnuta na podstawach naukowych ” - długo pracował nad tym dziełem, ale go nie ukończył. Podstaw naukowych dla swej pedagogiki szukał w biologii i socjologii. Z nich wyprowadzał cele i zasady wychowania. Podstawowym twierdzeniem, na którym opiera się pedagogika Karpowicza jest teza, że życie rozwija się w ścisłej zależności od środ owiska jednostki jako reakcja na czynniki zewnętrzne, czego następstwem jest przystosowanie się istoty żyjącej do otoczenia. Treścią życia jest prawo reakcji. Skuteczność reakcji uzależnia
(…)
… upatrywał nadzieje na reformę stosunków społecznych, która w sposób ewolucyjny, a nie rewolucyjny zlikwidować miała niesprawiedliwość społeczną i konflikty mające w niej źródło (zbieżna idea z poglądami Edwarda Abramowskiego, według którego to właśnie z zmiany w światopoglądzie i sposobie postrzegania prowadzić miały do przeobrażeń polityczno społecznych warunkujących sprawiedliwość i odrodzenie moralne…
… z przedmiotów pedagogicznych, biologii i wybranych zagadnień społecznych, także kursy dla wychowawczyń przedszkoli. Następnie założył Tajne Kursy Pedagogiczne i Kursy dla Wychowawczy, gdzie upowszechniał swoje idee. Szczególne miejsce zajmował uruchomiony w 1911 roku Dom Dziecięcy, pomyślany jako szkoła pracy i zabawy (zakład wychowawczy).
Metody nauczania: pamięć to nie wkuwanie, ale zapamiętywanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)