Stan graniczny nośności pełnościennego rygla dachowego - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 231
Wyświetleń: 2814
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Stan graniczny nośności pełnościennego rygla dachowego - wykład - strona 1 Stan graniczny nośności pełnościennego rygla dachowego - wykład - strona 2 Stan graniczny nośności pełnościennego rygla dachowego - wykład - strona 3

Fragment notatki:

Stan graniczny nośności pełnościennego rygla dachowego
Można pominąć w obliczeniach zwichrzenie rygla pełnościennego, gdy jego ściskany pas jest stężony konstrukcyjnie przed utratą płaskiej postaci zginania. Takim stężeniem może być sztywna tarcza (zabezpieczenie ciągłe na długości ry­gla) lub ustrój prętowy, który zabezpiecza punktowo w odległościach h przekroje rygla przed obrotem i przesunięciem bocznym. I tak według [98] w przypadku: Najczęściej w środku rozpiętości przęseł rygli pełnościennych ram (por. rys. 7.la, b, d, e, f) występują dodatnie momenty zginające i jest ściskany pas górny tych elementów (rys. 7.4a). Na odcinku ściskanego pasa górnego zabez­pieczenie przed przesunięciem i obrotem rygla może stanowić tarcza prętowa złożona z płatwi połączonych z połaciowym stężeniem poprzecznym. W dachach bezpłatwiowych takim zabezpieczeniem przed zwichrzeniem może być tarcza z płyt osłonowych (np. blach fałdowych), połączonych konstrukcyjnie ze ściska­nym pasem górnym rygla dachowego.
W narożach ram (por. rys. 7.1) występują ujemne momenty zginające i jest ściskany pas dolny rygla dachowego (rys. 7.4a). Wówczas tarcza prętowa (złożona z płatwi i stężeń poprzecznych) lub powłokowa (z blachy fałdowej) nie zabezpie­cza rvela orzed zwichrzeniem, co należy uwzględnić w obliczeniach. Nośność z warunku zwichrzenia można w takim przypadku oszacować, rozpatrując ści­skany odcinek pasa jako wspornik obciążony osiową siłą N o zmiennej wartości. Ten sposób zaproponowany w [16] omówiono w rozdziale 4. w odniesieniu do wieloprzęsłowych płatwi.
Zabezpieczenie przed zwichrzeniem rygla pełnościennego w strefie ujemnych momentów zginających można zapewnić, stosując punktowe przytrzymanie przed przesunięciem i obrotem jego dolnego pasa ściskanego. W tym celu daje się pręty (zastrzały) Z, łączące płatwie dachowe P z pasem dolnym rygla R (rys. 7.4c).
Współcześnie projektowane rygle pełnościenne są ustrojami cienkościennymi. Ich pasy i żebra poprzeczne muszą mieć przekroje co najmniej klasy 3., środniki zaś najczęściej przekroje klasy 4.
Blachownicowe rygle pełnościennych układów poprzecznych, o przekrojach klasy 4., zabezpieczone przed zwichrzeniem i nieobciążone dynamicznie, można projektować z uwzględnieniem nadkrytycznej nośności środnika. Środniki takich rygli, zwykle o dużych smukłościach, mogą ulegać lokalnej utracie stateczności. Ocena nośności przekrojów o ściankach wrażliwych na lokalną utratę statecz­ności wiąże się z analizą nośności krytycznej i nadkrytycznej ściskanych płyt (teoretycznych modeli obliczeniowych ściskanych części kształtownika). Bada­nia doświadczalne i teoretyczne wykazały, że nośność krytyczna płyt podpartych wzdłuż dwóch krawędzi (równoległych do kierunku obciążenia) nie wyczerpuje ich wytrzymałości. Stan graniczny takich ustrojów występuje przy znacznie więk­szych obciążeniach (granicznych), gdy uplastycznieniu ulegną krawędzie podtrzy­mujące lokalnie wybrzuszoną płytę (ściankę kształtownika). ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz