To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Stan graniczny nośności pełnościennego rygla dachowego
Można pominąć w obliczeniach zwichrzenie rygla pełnościennego, gdy jego ściskany pas jest stężony konstrukcyjnie przed utratą płaskiej postaci zginania. Takim stężeniem może być sztywna tarcza (zabezpieczenie ciągłe na długości rygla) lub ustrój prętowy, który zabezpiecza punktowo w odległościach h przekroje rygla przed obrotem i przesunięciem bocznym. I tak według [98] w przypadku: Najczęściej w środku rozpiętości przęseł rygli pełnościennych ram (por. rys. 7.la, b, d, e, f) występują dodatnie momenty zginające i jest ściskany pas górny tych elementów (rys. 7.4a). Na odcinku ściskanego pasa górnego zabezpieczenie przed przesunięciem i obrotem rygla może stanowić tarcza prętowa złożona z płatwi połączonych z połaciowym stężeniem poprzecznym. W dachach bezpłatwiowych takim zabezpieczeniem przed zwichrzeniem może być tarcza z płyt osłonowych (np. blach fałdowych), połączonych konstrukcyjnie ze ściskanym pasem górnym rygla dachowego.
W narożach ram (por. rys. 7.1) występują ujemne momenty zginające i jest ściskany pas dolny rygla dachowego (rys. 7.4a). Wówczas tarcza prętowa (złożona z płatwi i stężeń poprzecznych) lub powłokowa (z blachy fałdowej) nie zabezpiecza rvela orzed zwichrzeniem, co należy uwzględnić w obliczeniach. Nośność z warunku zwichrzenia można w takim przypadku oszacować, rozpatrując ściskany odcinek pasa jako wspornik obciążony osiową siłą N o zmiennej wartości. Ten sposób zaproponowany w [16] omówiono w rozdziale 4. w odniesieniu do wieloprzęsłowych płatwi.
Zabezpieczenie przed zwichrzeniem rygla pełnościennego w strefie ujemnych momentów zginających można zapewnić, stosując punktowe przytrzymanie przed przesunięciem i obrotem jego dolnego pasa ściskanego. W tym celu daje się pręty (zastrzały) Z, łączące płatwie dachowe P z pasem dolnym rygla R (rys. 7.4c).
Współcześnie projektowane rygle pełnościenne są ustrojami cienkościennymi. Ich pasy i żebra poprzeczne muszą mieć przekroje co najmniej klasy 3., środniki zaś najczęściej przekroje klasy 4.
Blachownicowe rygle pełnościennych układów poprzecznych, o przekrojach klasy 4., zabezpieczone przed zwichrzeniem i nieobciążone dynamicznie, można projektować z uwzględnieniem nadkrytycznej nośności środnika. Środniki takich rygli, zwykle o dużych smukłościach, mogą ulegać lokalnej utracie stateczności. Ocena nośności przekrojów o ściankach wrażliwych na lokalną utratę stateczności wiąże się z analizą nośności krytycznej i nadkrytycznej ściskanych płyt (teoretycznych modeli obliczeniowych ściskanych części kształtownika). Badania doświadczalne i teoretyczne wykazały, że nośność krytyczna płyt podpartych wzdłuż dwóch krawędzi (równoległych do kierunku obciążenia) nie wyczerpuje ich wytrzymałości. Stan graniczny takich ustrojów występuje przy znacznie większych obciążeniach (granicznych), gdy uplastycznieniu ulegną krawędzie podtrzymujące lokalnie wybrzuszoną płytę (ściankę kształtownika).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)