To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Stammler: będzie omawiany na wykładzie
teorie prawa natury o zmiennej treści krytyka rozumu prawnego znaczenie neokantyzmu
a. Teoria prawa natury o zmiennej treści
nazywa też prawem słusznym;
uznanie rozumu człowieka jako prawodawcę i źródło prawa natury;
treść prawa natury jest zmienna ze względu na zachodzące przemiany w świadomości człowieka, ale niezmienna jest forma, którą jest powinność (prawo natury zawsze określa to co powinno obowiązywać jako prawo; nie jest pojmowane jako norma postępowania, lecz jako zarys udoskonalonego systemu prawnego);
niezmienność formy ma odniesienie do prawa pozytywnego jako materii; prawo natury należy więc pojmować (na wzór kantowskiej formy) jako niezmienną myśl słuszności, mającą zastosowanie do zmiennego i określonego treściowo prawa pozytywnego;
musi nadawać się do powszechnego zastosowania i to zastosowanie jest warunkiem słusznego prawa (za Kantem);
punktem wyjścia przeciwstawienie świata przyczynowości i świata celów (za Kantem);
prawo nat. to dziedzina rozumu praktycznego, dziedzina celów realizowanych przez wolę;
każde pr. pozytywne stara się zbliżyć ku prawu natury, czyli prawu słusznemu; pr. natury ma właśnie znaczenie jako idealny pierwowzór i wyznacznik kierunku rozwoju prawodawstwa;
środkiem do wyszukania słusznego prawa krytyka prawnych urządzeń - prawo odpowiednie odnosi się tylko do pr. pozytywnego, nie czyni przedmiotem swej krytyki warunki ekonomiczne, gdyż te są uwarunkowane przez prawo;
nie zmierza do negowania mocy obowiązującej ustaw państwowych: stwierdza jedynie istnienie pr. właściwego, odpowiedniego etc. oraz obowiązywanie nieodpowiedniego, lecz pozostającego i tak prawem;
czy dane prawo jest odpowiednie - ocena każdego przepisu formułą myślową odpowiednich jednostek, do których ma być zastosowane prawo; idea wspólnoty ludzi o wolnej woli.
≠Prawo pozytywne: reguła przymusu; jego istota leży w porządku życia społecznego, czyli zew. w stosunku do czł.;
zmusza każdego bez pytania do określonych zachowań, ale jest próbą zmuszenia do tego co słuszne;
jest wolą wiążącą (bo wiąże wzajemnie w określony sposób liczne cele jako środki wzajemnie dla siebie), suwerenną (w odróżnieniu od arbitralnych pragnień jednostki); nienaruszalną (w sensie niezmienności i trwałości)
b. krytyka rozumu prawnego
dokonał krytyki rozumu prawnego na wzór krytyk kantowskich; przewrót kopernikański;
czyste formy myślenia prawnego pełnią w filozofii prawa analogiczna funkcję do roli pojęć kantowskich w świecie zjawisk przyrodniczych;
(…)
… oparty na zasadzie szacunku→to refleks umowy społecznej Kanta ( idea filozoficzna, a nie fakt historyczny!!!);
ta idealna społeczność to transpozycja państwa celów - spełnienie ideału miłości międzyludzkiej; stosunki międzyjednostkowe układają się zgodnie z imperatywem kategorycznym: harmonia celów, wyważenie chęci jednostkowych w aspekcie wspólnoty;
jak u Kanta dwoiste ujęcie człowieka: homo noumenon…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)