To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Stacje typu leningradzkiego
Wyjątkowo ściśle sprzężonymi konstrukcjami z wykonawstwem robót podziemnych są stacje typu leningradzkiego wybudowane na jednej z linii metra w Sankt Petersburgu. Są to stacje trój nawowe, które powstały między rozsuniętymi osiami tuneli szlakowych wykonanych metodą tarczową (rys. 5.40). W nawach bocznych stacji nie można więc zlokalizować peronów obsługujących pasażerów. Są one wypełnione skrajnią pojazdów. Tylko w na wie środkowej mamy perony jako hol rozdzielczy. Jest on zamknięty od strony torów szlakowych własnymi drzwiami zamykanymi automatycznie. Pasażerowie wsiadają i wysiadają z pojazdów dopiero wówczas, gdy drzwi pociągu zostaną dokładnie ustawione na przeciw drzwi holu stacyjnego. Pociąg musi się wobec tego zatrzymywać automatycznie najwyżej z trzydziestoccntymetrowątolerancją. Odwrotny układ zastosowali Japończycy, budując metodą tarczową tunel dwutorowy. W zasięgu stacji przebudowali tarczę w specjalnych komorach lub szybach tak, aby powstały dwie nawy boczne, w których zlokalizowano perony do obsługi pasażerów (rys.5.4I). Tak zbudowane stacje metra nie są wygodne w czasie ich obsługi i wymagają zwiększonych nakładów eksploatacyjnych. Znacznie mniejsze są jednak ich koszty realizacyjne, inwestycyjne. Zapewniają płynność robót w czasie budowy na całym szlaku komunikacyjnym i pozwalają na pełne wykorzystanie tarcz ciążących tunele szlakowe, ich całkowitą amortyzację. Konstrukcja stacji jest niewątpliwie optymalnym rozwiązaniem ze względu na jej budowę metodą tarczową.
Wieloprzęsłowe konstrukcje wykonywane metodami podziemnymi naruszają nadkład górotworu na całej, wspólnej ich rozpiętości i będą one obciążone bardziej intensywnie niż pojedyncze, jednoprzęsłowe. Konstrukcje tego typu przewidywane do wykonania metodą odkrywkową wymagają szerokiego dostępu, swobodnej powierzchni terenu, aby można było wykonać niezbędne wykopy szerokoprzestrzenne, W warunkach zabudowy miejskiej lub przemysłowej nie zawsze jest to możliwe. Odwrotną sytuację, znaczne zmniejszenie rozpiętości strefy naruszonej lub wykopu będziemy mieli w przypadku konstrukcji wielopoziomowych (rys. 5.42). Ich szerokości będą małe, ale muszą być wykonywane w bardzo głębokich wykopach, często poniżej poziomu wody gruntowej, co znacznie komplikuje wykonawstwo robót.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)