Stacje rozrządowe i ich zadania w organizowaniu przewozów wagonowych - omówienie

Stacje rozrządowe i ich zadania w organizowaniu przewozów wagonowych - metoda racjonalizacji ich procesu technologicznego.
Stacja rozrządowa (SR, SOR) - nazywana stacją przejścia; zadaniem tego rodzaju stacji towarowych jest rozrządzanie składów pociągów towarowych przybyłych z własnego, jak i obcych rejonów ciążenia, oraz zestawianie pociągów towarowych do innych stacji rozrządowych i do stacji manewrowych rejonowych własnego rejonu ciążenia. Stacje rozrządowe zaliczane są do stacji technicznych, gdzie wykonywane są operacje technologiczne związane z przechodzeniem wagonów ze składów pociągów przybyłych ze stacji manewrowej rejonu nadania do składów pociągów wyprawianych w kierunku stacji manewrowej rejonu przeznaczenia.
Do podstawowych operacji technologicznych wykonywanych przez stację rozrządową można zaliczyć:
przyjmowanie składów przybyłych pociągów pod względem technicznym i handlowym oraz przygotowanie do rozrządzania,
rozrządzanie wagonów na tory kierunkowe wg relacji ich dalszego przewozu,
zestawianie składów pociągów,
przygotowanie do wyprawienia zestawionych składów pod względem technicznym i handlowym,
obsługę pociągów przechodzących przez stacje w tranzycie (wymiana lokomotywy, drużyny, grup wagonowych),
organizację i realizację obsługi punktów ładunkowych leżących w rejonie ciążenia stacji rozrządowej.
Stacje rozrządowe mogę pełnić jednocześnie funkcję stacji manewrowych.
Proces technologiczny pracy stacji rozrządowych jest procesem realizowanym przez liczne, wyspecjalizowane zespoły pracownicze, wykorzystujące różne środki techniczne przy realizacji poszczególnych operacji technologicznych.
W celu racjonalizacji tego procesu opracowywany jest plan pracy stacji określający miejsce, czas trwania oraz wykonawców poszczególnych operacji niezbędnych do przekształcenia składów przybyłych pociągów w składy pociągów wyprawianych. Plan tworzy się jako rozwiązanie modelowe.
Metoda graficzna - opracowanie procesu technologicznego pracy stacji - graficznego planu pracy stacji dla maksymalnego jej obciążenia - max przyjmowanej i wyprawianej liczby pociągów. Zdolność przetwórcza wyznaczona jest na podstawie eksperymentów symulacyjnych, poprzez zwiększanie obciążenia stacji aż do wystąpienia zakłóceń.
Metoda analityczna - polegająca na obliczaniu zdolności przetwórczych poszczególnych stanowisk obsługi. Zdolność przetwórczą całej stacji wyznacza stanowisko, którego zdolność przetwórcza jest najmniejsza. Zaleta: prostota obliczeń. Wada: trudność w uwzględnieniu nierównomierności zgłaszania się pociągów do obsługi.
... zobacz całą notatkę