To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Stabilizacja wgłębna gruntów
Przez stabilizację gruntów rozumie się ich wzmacnianie przez wprowadzenie odpowiednich domieszek — stabilizatorów. Najczęściej stosowane są domieszki cementu, wapna, bitumów, popiołów lotnych oraz związków chemicznych, a także gruntu (doziar-nianie). Stabilizacja stosowana jest powszechnie do wzmacniania powierzchniowych warstw gruntu, przede wszystkim na potrzeby drogowe. Polega ona głównie na wymieszaniu górnych warstw gruntu z odpowiednimi domieszkami, a następnie właściwym ich jggęszczemu [39, 92].
W ostatnich latach rozwinęła się technika wgłębnej stabilizacji, która—w odróżnieniu od powierzchniowej — ma na celu wzmocnienie podłoża do celów fundamentowania i posadowienia budowli ziemnych, np. nasypów drogowych. W odróżnieniu od zastrzyków, stabilizator nie jest wprowadzony pod ciśnieniem. Do najczęściej stosowanych metod należy wykonywanie kolumn wapiennych, iniekcja proszkowa i stabilizacja masowa. Metody tepolegają na wgłębnym mieszaniu stabilizatora z gruntem rodzimym lub nasypowym.
Kolumny wapienne. Kolumny wapienne stosowane są do wzmacniania słabonośnych gruntów spoistych. Do wykonania tych kolumn służy specjalne urządzenie wiertnicze, składające się ze świdra utworzonego z płaskiego noża wygiętego w kształcie trójkąta o długości podstawy 0,5 m oraz z przewodu ciśnieniowego do podawania stabilizatora. Przy wykonywaniu kolumny najpierw wkręca się świder na żądaną głębokość, a następnie Świder wyciąga się do góry, przy odwrotnym kierunku obrotów; równocześnie podawane jest wapno niegaszone, za pomocą sprężonego powietrza, przez przewód sięgający do końca świdra. Obroty świdra powodują wymieszanie wapna z gruntem rodzimym. Schemat działania urządzenia stosowanego do wykonania kolumn wapiennych przedstawiono na rys. 12.11.
Dodatki stabilizujące dodawane w ilości od 5 do 15% wagowo w stosunku do ciężaru szkieletu gruntu wiążą wodę zawartą w gruncie i powodują w ten sposób zwiększenie jego wytrzymałości. Grunt stabilizowany, tworzący kolumnę, ma wytrzymałość średnio 10-20 razy większą niż grunt rodzimy, przy czym 10-krotne zwiększenie występuje już po kilku godzinach od chwili wymieszania wapna z gruntem.
Wykonanie kolumny powoduje także pewne zwiększenie wytrzymałości gruntu znajdującego się pomiędzy kolumnami, gdyż w wyniku hydratacji wapna podnosi się także temperatura gruntu i zmniejsza jego wilgotność.
Materiał kolumny jest co najmniej 100 razy bardziej przepuszczalny niż grunt rodzimy; kolumny spełniają w pewnym stopniu rolę drenów pionowych.
Kolumny wapienne stosowane były nie tylko bezpośrednio pod fundamentami budowli w podłożu nasypów, lecz także do stabilizacji zboczy osuwiskowych.
(…)
… bardziej przepuszczalny niż grunt rodzimy; kolumny spełniają w pewnym stopniu rolę drenów pionowych.
Kolumny wapienne stosowane były nie tylko bezpośrednio pod fundamentami budowli w podłożu nasypów, lecz także do stabilizacji zboczy osuwiskowych.
Iniekcja proszkowa. Iniekcja proszkowa jest metodą wzmacniania słabonośnego podłoża przy użyciu dodatkowego gruntopodobnego materiału (np. popiołów lotnych, żużli) lub materiałów tradycyjnie stosowanych (np. wapna, mieszanki wapienno-cemen-towej). Przy użyciu tej metody można wzmocnić grunt pod fundamentami istniejących budowli, a także wzmocnić podłoża pod budynki i budowle ziemne, jak również s kładowiska odpadów. W metodzie tej wprowadzenie stabilizatora do gruntu może być wykonane za pomocą wiertła śrubowego lub iniekcji pneumatycznej. W pierwszej metodzie stosuje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)